مقدمه

DSM راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که توسط انجمن روانپزشکان آمریکا منتشر شده است. از این راهنما روانپزشکان و روانشناسان بالیتی برای تشخیص اختلالا روانی استفاده می کنند. اولین ویرایش این راهنما در سال 1952 منتشر شد. البته در طی سال‌های متوالی بازنگری‌های زیادی در آن انجام شده است ولی هنوز هم به عنوان مرجع اختلالات روانی شناخته می شود. نسخه امروزی کتابچه راهنمای تشخیصی DSM-5 در ماه مه سال 2013 منتشر شد و بسیاری از اختلالات مختلف از جمله اختلالات خلقی، اختلالات دوقطبی، اختلالات اظطرابی، اختلالات تغذیه و اختلالات مصرف مواد در آن وجود دارد.

با وجود اینکه تعداد اختلالات موجود در نسخه فعلی بسیار زیاد است اما هنوز تعدادی از اختلالات روانی در کتابچه روانی وجود ندارد. اگرچه برخی از این اختلالات توسط پزشکان و روانپزشکان در افراد بیمار دیده شده است، اما به طور رسمی در این راهنما نوشته نشده است.

علت عدم درج اختلالات روانی در DSM-5

در حالی که DSM-5 شامل تعداد زیادی اختلال است، اما یک یک کتابچه کامل و جامع از همه‌ای بیماری‌های روانی نیست. برخی از بیماری‌های روانی که در این کتابچه به رسمیت شناخته نشده‌اند عبارتند از:

  • اختلال ارتورکسیا (Orthorexia)
  • اعتیاد به سکس (Sex addiction)
  • سندرم آسپرگر (Asperger’s syndrome)
  • نشانگان بیگانگی والدین (Parental alienation syndrome)
  • اعتیاد به اینترنت (Internet addiction)
  • اختلال پردازش مرکزی شنوایی (Sensory processing disorder)
  • صدابیزاری (Misophonia)

شاید این سوال برای شما پیش آید که چرا برخی از این اختلالات در DSM آورده نشده است؟ در بسیاری از موارد علت این موضوع تحقیقات ناقص و مشکوک در مورد اختلال روانی است. به عنوان مثال اگرچه اعتیاد به اینترنت یم اختلال روانی شناخته می شود اما هنوز بحث و جدال زیادی در مورد اینکه آیا باید این اختلال را یک اختلال روانی مجزا در نظر گرفته یا اینکه ممکن است این اختلال مظهر یک اختلال دیگر باشد وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که اعتیاد به اینترنت بسیاری از علائم مرتبط با اختلالات دیگری مانند استفاده بیش از حد، عواقب منفی به خاطر استفاده و دشواری‌های ترک اعتیاد  که در DSM شناخته شده است را دارد.

برخی دیگر از روانشناسان معتقدند که هنوز زود است که این اختلال را یک اختلال متمایز بدانیم و اصطلاح “اعتیاد” را برای آن به کار ببریم. یکی از روانشناسنان می گوید اگر هر علاقه بیش از اندازه به وسایل از هروئین تا کیف‌های دستی را “اعتیاد” بنامیم؛ این این اصلاح با وجود اینکه همه چیز را توضیح می دهد اما دیگر هیچ کاربردی ندارد.

همچنین ممکن است برخی افراد زمانی که علائم بیماری خود را در DSM-5 احساس بدی پیدا کنند. چون هنوز در جامعه اینکه شخصی بیماری روانی داشته باشد از نظر بسیاری از مردم انگ است. البته برخی دیگر نظر مخالف این نظر را دارند آنه می گویند اینکه یک اختلال روانی در DSM-5  باشد و علائم آن توسط جامعه پزشکی شناخته شده باشد بسیار مفید است. یک تشخیص رسمی می تواند بیماران را امیدوار کند که علائم بیماری آنها توسط پزشکان تشخیص داده شده است که این می تواند باعث شود برای بیماری آنها داروی پیدا شود و اختلال روانیشان بهبود یابد.

تغییرات آخرین نسخه DSM

در جدیدترین نسخه راهنمای تشخیصی، برخی از اختلالات شناخته شده قبلی حذف شده‌اند. به عنوان مثال سندرم آسپرگر که در نسخه DSM-IV به عنوان یک اختلال جداگانه شناخته شده بود،  در این نسخه جزی از اختلال طیف اوتیسم قرار گرفت. این تصمیم بحث و جدال قابل توجهی را ایجاد کرد، زیرا بسیاری از افراد می ترسند خارج شدن این تشخیص از کتابچه راهنما باعث شود که بسیاری از خدمات ضروری و پزشکی که به آنها ارائه می شد دیگر در مراکز درمانی ارائه نگردد.

تغییر دیگر حذف تشخیص ” مشخص نشده (not otherwise specified)” از DSM-5 است. این عبارت برای بیمارانی استفاده می شد که همه علائم یک اختلال را ندارند و برخی از علائم در آنها وجود دارد. در DSM-5 به جای این اصطلاح که حذف شده است “اختلال مشخص شده دیگر” یا “اختلال نامشخص” استفاده شد.

اگر بیمار علائمی داشته باشد که روانپزشکان نتواند این علائم را جزء یکی از اختلال‌های روانی موجود قرار دهند از آن به عنوان سایر اختلالات روانی یاد می کنند. در سری جدید کتابچه راهنما چهار اختلال جدید به رسمیت شناخته شده است:

  • سایر اختلالات روانی مشخص شده به دلیل یک بیماری
  • اختلال روانی نامشخص به دلیل یک بیماری پزشکی
  • اختلال روانی مشخص شده دیگر
  • اختلال روانی نامشخص

دسته “اختلال روانی نامشخص” همچنین انتقاد برخی از روانپزشکان و روانشناسان را برانگیخت، چون آنها معتقدند که این دسته نشان از فقدان دقت در تشخیص بیماری است. در این دسته معیار تشخیص این است که بیمار هیچ یک از معیارهای اختلال روانی را نداشته باشد. این به این معنی است که ممکن روانپزشکان نتوانند تشخیص دهند بیماری چیست در نهایت امکان دریافت درمان صحیح برای بیمارانی که در این وضعیت قرار دارند وجود ندارد.

 تشخیص موقت و افتراقی

در حالی که در نسخه جدید کتابچه راهنما اختلالات روانی بسیاری از اختلالات معرفی شده اند، اما اختلالات مربوط به غذا، رابطه جنسی، کافئین و اینترنت هنوز در این نسخه آورده نشده است. با این حال هم اختلال استفاده از کافئین و هم بازی‌های اینترنتی به صورت مشروط در این نسخه آورده شده است که نیاز در مورد آن تحقیقات بیشتری انجام شود و ممکن در به روزرسانی‌های بعدی این کتابچه آورده شود.

مطالعه بیشتر

آیا اختلالات دیگر وجود دارد که در آینده در کتابچه DSM آورده شود؟ در این کتابچه بخشی به عنوان ” شرایط مطالعه بیشتر” وجود دارد. در این بخش اختلالات مجزای وجود دارد که در نسخه فعلی DSM به عنوان یک بیماری شناخته نشده است، اما بسته به تحقیقات بیشتری که در آینده انجام می شود ممکن است در این کتابچه به عنوان اختلال اضافه شود. تقریبا می توان این بخش از راهنمای DSM-5 لیست انتظار دانست. این بخش نشان می دهد که در حال حاظر اطلاعات در مورد شیوع، معیارهای تشخیصی و اثرات منفی که این اختلال ممکن است بر افراد بگذارد محدود است.

کدام اختلالات در حال حاضر در این بخش از DSM-5 ذکر شده است؟ در حال حاضر هشت اختلال مختلف وجود دارد که نیاز به مطالعه بیشتر دارند:

  • سندرم روان پریشی ضعیف (Attenuated psychosis syndrome)
  • دوره های افسردگی با هیپومانیا کوتاه مدت
  • اختلال رفتاری عصبی همراه با قرار گرفتن در معرض الکل قبل از تولد
  • اختلال استفاده از کافئین
  • اعتیاد به اینترنت
  • اختلال رفتار خودکشی
  • خودزنی غیر خودکشی

اگرچه ممکن است در حال حاضر این اختلال‌ها به عنوان یک اختلال مجزا شناخته نشود، اما ممکن است در نسخه‌های بعدی DSM به عنوان یک اختلال روانی کامل به رسمیت شناخته شود.

زمان به روزرسانی بعدی DSM

در مورد این کتابچه یک انتقاد وجود دارد و آن هم این است که با تحقیقات روز همگام نیست. در حالی که جدیدترین نسخه این کتابچه راهنما در سال 2013 منتشر شده است، اما نسخه قبلی آن DSM-IV تقریبا 20 سال پیش نوشته شده بود و به روزرسانی این راهنما حدود 20 سال طول کشید. مایکل بی (psychiatrist Michael B) روانشناسی است که می گوید سعی دارند این کتابچه راهنما به صورت روزانه آپدیت کنند به نحوی که انعکاس دهنده آخرین تحقیقات در زمینه روانپزشکی باشد. او امیدوار است که بتواند از طریق انتشار دیجیتالی،اطلاعات کتابچه DSM را به روز نگه دارد. هدف او تولید مدلی است که اجازه دهد اطلاعات کتابچه راهنمای تشخیص را به طور مداوم با داده‌های جامع و شواهد تجربی بهبود دهد.

با انجام این کار، آنها امیدوارند که در آینده این راهنما با پیشرفت‌های علمی آپدیت شود و نسبت به گذشته سریعتر در اطلاعات آن تجدید نظر انجام شود. با این روند روانپزشکان، روانشناسان بالینی و سایر ارائه دهندگان خدمان بهداشت روانی می توانند بهتر به بیماران خدمات ارائه دهند.

سخن پایانی

اگر چه در نسخه پنجم DSM ممکن است همه اختلالات روانی وجود نداشته باشد، اما این راهنما ابزاری مهم برای تشخیص دقیق و درمان بیماری‌های روانی است. برخی از اختلالات ممکن است که در حال حاضر در کتابچه راهنما نباشد، اما اگر تحقیقات کامل در مورد آن انجام گیرد، در به روزرسانی‌های بعدی مجوز ورود به راهنمای تشخیصی را می گیرد.