مقدمه

غذا به بدن شما انرژی لازم برای سالم ماندن را میدهد. مغز و معده شما برای اینکه سیر بودن یا گرسنه بودن را به شما نشان دهند باهم همکاری می‌کنند. وقتی کم اشتهایی دارید، شاید نشانه‌ای باشد که برای شما مشکلی پیش آمد.

از دست دادن اشتها ممکن است از دلایل مختلف جسمی یا روانی ناشی شود . فهمیدن دلیل بی اشتهایی شما روش‌های مختلفی دارد و درمان بی اشتهایی مسئله‌ای مهم است.

م اشتهایی

دلایل جسمی بی اشتهایی شما

از دست دادن اشتها معمولاً شرط اصلی داشتن بیماری نیست. این علامت شاید یک مسئله دیگری را نشان می‌دهد. گاهی اوقات علت آن زودگذر است. مثلاً در مورد اشکال معده اما امکان دارد مهم تری باشد که می تواند طولانی تر شود و ممکن است نیاز به درمان داشته باشید.

  • سرماخوردگی / آنفولانزا: انواع سرما خوردگی و آنفولانزا ممکن است اشکالات معده را بوجود ‌آورد. که منجر به کاهش اشتها می شود. اما با رفع سرماخوردگی یا آنفولانزا، اشتها معمولاً به سرعت برمی گردند.
  • بارداری: مادران باردار ممکن است حالت تهوع و کاهش اشتها را داشته باشند، به خصوص در اوایل بارداری.
  • پرکاری تیروئید: کم کاری تیروئید ممکن است میل به غذا خوردن را سرکوب کند. همچنین ممکن است با وجود کالری کمتری که مصرف می شود، منجر به افزایش وزن شود.
  • درد:  اگر که شدید باشد می تواند باعث شود شما برای خوردن غذا دچار مشکل شوید. میگرن، درد معده یا انواع دیگر درد ممکن است باعث شود که علاقه شما به غذا کم شود.
  • کم خونی: کم خونی زمانی اتفاق می افتد که مقدار طبیعی خون کم باشد. از دست دادن اشتها و کاهش وزن هر دو می تواند نشانه کم خونی باشد، به خصوص اگر این علائم با خستگی همراه باشد.
  • سرطان: کاهش اشتها در بین افراد مبتلا به سرطان شایع است. این بیماری ممکن است به طور مستقیم با کم اشتهایی در ارتباط باشد، به ویژه هنگامی که با سرطان‌های دستگاه گوارش مانند معده، لوزالمعده، ریه یا تخمدان در ارتباط باشد. کاهش اشتها همچنین ممکن است از عوارض جانبی درمان‌های سرطان باشد.
  • پیری: اشتها اغلب با افزایش سن تغییر می کنند. افراد مسن ممکن است به دلیل تغییر جوانه‌های چشایی، زوال عقل، مشکلات سلامتی، عوارض جانبی دارو یا مشکلات روانی علاقه ای به غذا نداشته باشند. بعضی اوقات افراد مسن کمتر غذا می خورند زیرا سطح فعالیت خود را کاهش داده و نیاز کمتری به کالری دارند.
  • دیابت: افراد دیابتی به چند دلیل ممکن است احساس گرسنگی نکنند. گاهی اوقات غذا خیلی آرام در دستگاه گوارش حضم می شود. زیرا سطح بالای گلوکز به عصب آسیب می رساند. قند خون درمان نشده همچنین ممکن است باعث تجمع مقادیر بالای کتون در خون و ادرار شود.
  • مشکلات معدهمشکلات معده ، به ویژه شرایط گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بیماری کرون، ممکن است اشتها را کاهش دهد.
  • عفونت‌ها: عفونت‌ها ممکن است تمایل فرد را به غذا خوردن را تحت تأثیر قرار دهد. با گسترش و فعال شدن عفونت اشتها کم می‌شود.
  • دارو: داروهای زیادی وجود دارد که ممکن است منجر به کاهش اشتها شود. داروهای خواب آور، آنتی بیوتیک ها، داروهای فشار خون، داروهای ادرار آور، استروئیدهای آنابولیک و مسکن‌ها از جمله رایج ترین داروها هستند. همچنین ممکن است باعش حالت تهوع و خستگی شود.
کم اشتهایی

شرایط بهداشت روانی که اشتهای شما را تحت تأثیر قرار می دهد

چندین بیماری بهداشت روانی وجود دارد که ممکن است اشتهای شما را تحت تأثیر قرار دهد. هر چیزی از افزایش استرس یا غم و اندوه، تا یک بیماری روانی قابل تشخیص، ممکن است باعث شود میل به خوردن غذا از بین برود. بهبود بهزیستی روانشناختی می تواند اشتها را بهبود بخشد.

 در اینجا برخی از رایج ترین دلایل روانشناختی افراد اشتهای خود را از دست می دهند:

  • استرس: پاسخ فیزیکی بدن به استرس اغلب باعث کم اشتهایی می‌شود. اگرچه بعضی از افراد نتیجه عکس می گیرند. بعضی در صورت استرس بیش از حد غذا می خورند و پرخوری می‌کنند که این خود هم مشکلاتی بوجود می‌آورد. علائم جسمی مرتبط با استرس بسیار شایع است، مانند حالت تهوع یا احساس درد در معده که باعث می شود غذا خوردن ناخوشایند باشد.
  • اضطراب: برخی از افراد مبتلا به اضطراب چنان نگران می‌شوند. که تمایل خود به غذا خوردن را از دست می دهند.
  • افسردگی: افراد مبتلا به افسردگی بالینی ممکن است علاقه خود را نسبت به همه چیز از جمله غذا از دست دهند. ممکن است انرژی لازم برای تهیه وعده‌های غذایی را نداشته باشند و علاقه کمی به غذا خوردن داشته باشند. ممکن است حالت تهوع هم داشته باشند.
  • مصرف مواد: در حالی که برخی از افراد از مصرف مواد وزن خود را افزایش می دهند، برخی دیگر آن را از دست می دهند. مصرف مواد مخدر یا الکل ممکن است اشتهای فرد را کاهش دهد.

اگر چند روز اشتهای خود را از دست داده باشید، احتمالاً جای نگرانی نیست. با گذشت زمان تجربه نوسانات جزئی  کم اشتها  بودن طبیعی است. اما اگر بیش از چند روز طول کشید یا با علائم دیگری مانند خستگی، درد یا استفراغ همراه است به پزشک برای شناسایی و درمان مراجعه کنید.