مقدمه

متأسفانه، هر روز در مکان‌هایی در سرتاسر جهان، حداقل یک  خبر در اخبار درباره رفتار خشونت‌آمیز یک نوجوان خواهید شنید. دلایل خشونت متفاوت است  ممکن است یک دعوای گروهی یا یک اقدام خشونت‌آمیز علیه یک غریبه باشد، یا شخصی که می‌شناسند. رفتار خشونت آمیز در نوجوانان در جهان رو به افزایش است و این موضوع دلایل مختلفی دارد و بسیار نگران کننده است.

اغلب اوقات، عوامل مختلفی وجود دارد که گرد هم می‌آیند و احتمال به وجود آمدن رفتار خشونت آمیز یک نوجوان را افزایش می‌دهند.

عوامل خطر انفرادی پیرامون نوجوانان

  • سابقه سوء استفاده و ضربه روانی نقش مهمی در افزایش رفتارهای تهاجمی یا خشونت آمیز دارد.
  • قرار گرفتن در معرض خشونت یا مشاهده آن، خطر را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن مداوم در معرض خشونت در خانه و جامعه تجربه خشونت را عادی می‌کند.
  • سابقه رفتار پرخاشگرانه، خطر رفتار خشونت آمیز نوجوانان را افزایش می‌دهد.
  • نوجوانان با ضریب هوشی پایین، نقص شناختی یا اختلالات یادگیری احتمالاً رفتار خشونت آمیزی دارند. کمبود توجه و بیش فعالی نیز از عوامل خطر هستند.
  • مسائل مربوط به سلامت روان و پریشانی عاطفی در رفتارهای خشن نقش دارد. اما توجه به این نکته مهم است که اکثر نوجوانان مبتلا به بیماری روانی رفتار خشونت آمیز ندارند.
  • عقاید ضد اجتماعی و درگیر شدن در فعالیت‌های غیرقانونی مانند استفاده از مواد مخدر و الکل، احتمال پرخاشگری جسمی یک نوجوان را افزایش می‌دهد .
  • از نظر تاریخی، مردها بیشتر درگیر مشاجرات فیزیکی یا همان دعوا هستند. با این حال، در سال‌های اخیر، خشونت‌های اعمال شده توسط مردان به زنان در حال افزایش است.

عوامل خطر آموزشی و مدارس

  • آمار نشان می‌دهد که مدارس شهری میزان بالاتری از میزان خشونت دانش آموزان را، در مقایسه با مدارس روستایی گزارش می‌دهند.
  • در طول سال تحصیلی 2015-2016 ، 79 درصد مدارس حداقل یک حادثه خشونت، سرقت یا جرایم دیگر را گزارش کرده‌اند.
  • دانش آموزانی که در دوران دبستان عملکرد ضعیفی دارند. در معرض خطر رفتارهای خشن در دوران دبیرستان قرار دارند. نوجوانانی که مدرسه را رها می‌کنند، بیشتر مرتکب خشونت می‌شوند و قربانی خشونت نیز شده‌اند.

عوامل خطر جامعه

  • جوامعی که دارای مسکن و اقتصاد نامناسب هستند. باعث می‌شوند نوجوانان احساس کنند جامعه به آنها اهمیتی نمی‌دهد و گاهی اوقات آن‌ها خشم خود را از طریق خشونت ابراز می‌کنند.
  • مشارکت کم نوجوانان در جامعه، به عدم احساس تعلق نوجوانان کمک می‌کند و می‌تواند منجر به افزایش جرم و خشونت شود. هنگامی که نوجوانان شاهد خشونت در محله‌های خود هستند. یا قربانی جنایات خشونت آمیز می‌شوند، به احتمال زیاد مجرم می‌شوند.

عوامل خطر خانواده

  • نظم متناقض، از جمله روند انضباطی بیش از حد سختگیرانه و بیش از حد مجاز است‌، که می‌تواند باعث رفتار خشونت آمیز نوجوانان شود. عدم نظارت همچنین به نوجوانان فرصت می‌دهد. تا به گروه‌ها بپیوندند و مواد مخدر استفاده کنند و رفتارهای ضد اجتماعی داشته باشند.
  • عدم وابستگی عاطفی به والدین، احتمال بی توجهی نوجوانان را افزایش می‌دهد.
  • بیماری روانی والدین که درمان نشده به زندگی ناپایدار در خانه و روابط والدین و نوجوان صدمه میزند، که می‌تواند خطر پرخاشگری یک نوجوان را افزایش دهد.
  • والدینی که درآمد کم و تحصیلات کمتری دارند. به احتمال زیاد نوجوانانی دارند که رفتار خشونت آمیزی را از خود نشان می‌دهند. والدینی که از مواد مخدر یا الکل استفاده می‌کنند، خطر رفتار خشونت آمیز نوجوانان را نیز افزایش می‌دهند.
  • کودک آزاری و بی توجهی، احتمال ارتکاب جرم خشن توسط یک نوجوان را افزایش می‌دهد.
  • محیط‌های استرس‌زا برای خانواده، مانند کمبود پدر در خانه، درگیری در خانه، یا الگوی والدین از رفتارهای نامناسب، به احساس بی ارزشی نوجوان کمک می‌کند که می‌تواند منجر به رفتار خشونت آمیز شود.

بخوانید: “آنچه باید در مورد خطرات نوجوانان بدانید” 

عوامل خطر اجتماعی

  • هنگامی که نوجوانان به راحتی به اسلحه دسترسی پیدا می‌کنند. به احتمال زیاد دست به خشونت می‌زنند. اسلحه همچنین احتمال مرگبار بودن اقدامات خشونت آمیز را افزایش می‌دهد.
  • ارتباط با همسالان متخلف می‌تواند خطر ابتلا به یک فعالیت غیرقانونی و خشونت آمیز را در نوجوان افزایش دهد.
  • دخالت کم در فعالیت‌های ساختاری، مانند باشگاه‌ها یا ورزش‌ها، می‌تواند در رفتارهای خشن نقش داشته باشد.
  • نمایش رسانه‌ای رفتار غیرقانونی می‌تواند حساسیت نوجوانان را در برابر خشونت از بین ببرد. پوشش خبری می‌تواند باعث شود که نوجوانان از امنیت خود ترس داشته باشند. و همین امر باعث ترغیب آن‌ها به حمل سلاح می‌شود.

نحوه برخورد با یک نوجوان خشن

اگر نشانه‌هایی از خشونت مشاهده کردید، مهم است که سریع به نوجوان خود کمک کنید. حتی اقدامات خفیف‌تر از حمله، مانند ضربه زدن به خواهر یا برادر کوچکتر یا تخریب وسایل خانه، نباید فراموش شود. در صورت عدم رسیدگی به خشونت، به مرور زمان وخیم‌تر می‌شود.

در صورت نگرانی با یک پزشک صحبت کنید. پزشک، نوجوان شما ممکن است درمان با یک متخصص بهداشت روان یا روانپزشک را توصیه کند. اکنون درمان این رفتار می‌تواند شانس تبدیل شدن یک نوجوان آشفته به یک بزرگسال خشن را کاهش دهد.