مقدمه
اگر نوجوان شما موهای خود را می‌کند، ممکن است دچار تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) شده باشد. با توجه به این که این بیماری خیلی شایع نیست. اما اختلال مو کنی به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و درمانی نیز برای آن در نظر گرفته شده است. اختلال مو کنی یا تریکوتیلومانیا بیشتر بین نوجوانان شایع و به راحتی با درک درست بیماری می توان آن را درمان کرد.
بررسی کلی تریکوتیلومانیا
تریکوتیلومانیا بیماری است که در آن فرد موهای خود را از سر یا بدن بیرون می‌آورد، می‌پیچد و یا می‌کشد. این کشیدن مو به دلایل زیبایی نیست (مانند فرم دادن ابرو با موچین) و اغلب باعث پریشانی می‌شود. در حال حاضر تصور می‌شود که تقریباً 1 تا 3 درصد از افراد دانشگاهی در ایالات متحده مبتلا به تریکوتیلومانیا هستند. این بیماری می‌تواند در سنین کودکی(زیر 5 سال) شروع شود. اما اغلب با رشد کودک این اختلال نیز افزایش می‌یابد و زمانی این اختلال شروع می‌شود که او در سال‌های قبل از نوجوانی یا نوجوانی قرار دارد. در این حالت بیماری می‌تواند ماندگارتر باشد و تا بزرگسالی ادامه یابد.
افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا موهای سر خود را می‌کشند. همچنین مژه ها، ابروها و یا موهای دیگر قسمت‌های بدن مانند نواحی زیر بغل، شرمگاه، چانه، قفسه سینه یا ساق پا را می‌کشند و می‌کنند. کشیدن مو ممکن است غیر عمدی یا عمدی باشد. طبق بنیاد TLC که بر رفتارهای تکراری متمرکز ، این شرایطی است که می‌تواند بیاید و برود. کشیدن مو می‌تواند برای روز‌ها یا حتی ماه‌ها متوقف شود اما دوباره ظاهر می‌شود. حتی شواهدی وجود دارد که شخص می‌تواند هنگام خواب موی را بکشد. این یک مشکل پیچیده است که بسته به شخص می‌تواند به گونه‌ای متفاوت خود را نشان دهد.
علل ایجاد تریکوتیلومانیا
پاسخ کوتاه این است که هیچ کس به طور قطعی نمیداند که چه عواملی باعث این نوع بیماری می‌شود. اگر چه به نظر می‌رسد نیروهای بیولوژیکی و همچنین مولفه‌های رفتاری، یادگیری و روانشناختی در ایجاد آن موثرند.
داشتن یک عضو خانواده یا یکی از اقوام مبتلا به تریکوتیلومانیا خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. یک مطالعه دوقلویی تخمین وراثت پذیری 2/76 درصد را نشان داد که ژنتیک نقش بسزایی دارد.
گاهی اختلال مو کنی در کودکانی اتفاق می‌افتد که دچار اضطراب، افسردگی اساسی، وسواس فکری عملی یا سندرم توره هستند. سندرم توره نوعی اختلال رشد عصبی است که با حرکات تکراری مشخص می‌شود و ممکن است شامل استشمام، حرکات صورت، سرفه و پلک زدن باشد.
در حال حاضر، تریکوتیلومانیا به عنوان یکی از اختلالات وسواس فکری عملی و مرتبط طبقه بندی می‌شود. بچه‌هاممکن است نیازی غیرقابل کنترل برای بیرون کشیدن موهایشان و کندن آن‌ها داشته باشند. یا ممکن است هنگام انجام فعالیت‌های دیگر، مانند تماشای تلویزیون، ناخود آگاه مو را بکشد و بیرون بیاورند.
چرا تریکوتیلومانیا یک مشکل است؟
TLC دلایل زیادی را برای اینکه اختلال مو کنی می تواند برای یک نوجوان مشکل ایجاد کند مطرح می‌کند. کشیدن مو اغلب به گونه‌ای انجام می‌شود که نوجوان بخشی از موهایش را از دست می‌دهد. این یک مشکل زیبایی است که این بیماری ایجاد می‌کند و نوجوان باید وقت و تلاش زیادی را صرف برای پوشاندن موهای از دست رفته کند. او ممکن است برای پوشاندن تکه هایی از موهای از دست رفته ، مدل موهای مصنوعی کلاه گیس یا کلاه را انتخاب کند. گاهی اوقات نوجوانان از ریمل مژه یا حتی ماژیک برای “رنگ آمیزی” مناطقی که موها از آن خارج شده استفاده می‌کنند.
نوجوانان اغلب از این مشکل خجالت می‌کشند و گاهی نبودن موها خود را انکار می‌کنند و در برابر کمک گرفتن مقاومت می‌نمایند. علاوه بر این، آن‌ها ممکن است با طعنه زدن از سوی همسالان خود روبرو شوند، که می‌تواند باعث شرمساری آن‌ها شود.
در صورت خوردن موهای کشیده شده، مسئله نادر دیگری – trichobezoars – ممکن است به وجود آید. اگر زیاد مو خورده شود، باید این ‘گوی های مو’ ایجاد شده در دستگاه گوارش را با جراحی از بین ببرید. کشیدن مو همچنین می‌تواند منجر به عفونت پوستی شود. که در اثر کشیدن آسیب دیده است. در آخر کشیدن یا شکستن مکرر مو می‌تواند منجر به ریزش دائمی مو شود.
مشکلات اختلال مو کنی برای والدین
کشیدن موها فقط مشکلی برای نوجوانی نیست که درگیر انجام آن است. این امر می‌تواند در برخی خانواده‌ها مشکلاتی ایجاد کند. زیرا والدین نا امید به دلیل این رفتار نوجوان خود به مجازات متوسل می‌شوند. که نوجوان را به خاطر این رفتار مجازات کنند یا حتی برای جلوگیری از این کار با هدایا به او رشوه می‌دهند. از آنجا که کاری که والدین برای جلوگیری از آن انجام می‌دهد تفاوت چندانی با این اختلال ندارد. ممکن است احساس ناتوانی در کمک به کودک خود داشته باشید اگر کودک با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند.
کمک گرفتن
از آنجا که دلیل واضحی برای این اختلال وجود ندارد، می‌تواند برای والدین گیج کننده باشد. آیا نوجوان من باید به متخصص پوست مراجعه کند؟ متخصص اطفال؟ روانپزشک؟
اگر نوجوان شما تکه های از مویش را از دست داده است. پزشک متخصص اطفال یا مراقبت های بهداشتی خانواده می‌تواند مکان خوبی برای شروع باشد. گاهی اوقات دلایل پزشکی برای از دست دادن مو وجود دارد، مانند کرم حلقه ای پوست سر یا آلوپسی کششی، نوعی ریزش تدریجی مو که در درجه اول ناشی از کشیدن یا فشار آوردن به مو است. اگر مشخص شود که مشکل از اختلال مو کنی است، درمان‌های وجود دارد.
درمان اختلال مو کنی
درمان رفتاری شناختی (CBT) که توسط یک درمانگر واجد شرایط باید انجام شود، اغلب موثر است. در طول درمان، نوجوان در مورد این اختلال و همچنین روش‌های کنترل تمایل به کشیدن مو یا جلوگیری از کشیدن مو که به طور ناخودآگاه ایجاد می‌شود، یاد می‌گیرد.
دارو‌‌ها، به ویژه مهارکننده‌های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) نیز برای تریکوتیلومانیا موثر شناخته شده است، اگرچه در مورد این اختلال در کودکان یا نوجوانان به سختی آزمایش نشده اند.
پزشک متخصص اطفال می‌تواند شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد که به شما و نوجوان شما در مدیریت این بیماری کمک کند.
