مقدمه
ممکن است شما فکر کنید می‌دانید برای ایجاد انگیزه چه چیزی لازم است؟ یا اینکه در پی یافتن این هستید که بفهمید چه چیزی ممکن است شما را برای رسیدن به اهدافتان تحریک کند؟ در این مقاله چند مورد جالب که محققان در مورد روانشناسی ایجاد انگیزه در انسان کشف کرده‌‌اند، توضیح می‌دهیم. برخی از این موارد ممکن است شما را متعجب کند. شما می‌توانید از این ایده‌ها برای کمک به خود و دیگران برای چگونگی ایجاد انگیزه استفاده کنید.
کار مستقل
انگیزه دانشجویان، در کار مستقل بیشتر است. دانشجویان بیشتر در کارهایی است که استقلال آنها را تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد انگیزه دارند. آنها در کارهایی که به همکاری نیاز دارد انگیزه کمتری دارند. در یک مطالعه توسط روانشناسان استنفورد، دانشجویان آمریکایی اظهار داشتند که علاقه کمتری به گذراندن دوره‌هایی دارند که به کار گروهی و همکاری زیادی نیاز است. همچنین آنها در ادامه گفتند انگیزه آنها در این دوره‌ها نیز کمتر است. با این وجود انگیزه آنها در کلاس‌هایی که نیاز به کار مستقل دارد بسیار بیشتر است.
مشوق‌ها
مشوق‌ها همیشه بهترین راه حل نیستند. بسیاری از مدل‌های انگیزه بر رویکرد “هویج و چوب” متمرکز هستند. و بیشتر تمرکز آنها بر استفاده از مشوق‌ها برای ایجاد انگیزه در رفتارهای مطلوب است. تحقیقات روانشناسی ایجاد انگیزه نشان می‌دهد اگرچه مشوق‌ها در بعضی موارد می‌توانند مهم و مفید باشند. اما عوامل دیگری مانند میل به موفقیت و اثربخشی؛ حتی می‌توانند از اهمیت بیشتری برخوردار باشند.
محرک‌ها
در حقیقت، مشوق‌ها بعضی اوقات می‌توانند انگیزه را کاهش دهند. استفاده از محرک‌ها برای چیزهایی که از قبل لذت بخش و شادی‌آور هستند. می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد و انگیزه را کاهش دهد. محققان دریافته‌اند که وقتی به افرادی پاداش خارجی برای فعالیت‌هایی می‌دهند که از نظر ذاتی محرک آنها وجود دارد. علاقه آنها برای شرکت در فعالیت در آینده کمتر می‌شود.
انگیزه ذاتی
استفاده از انگیزه ذاتی می‌تواند باعث بهترین عملکرد شود. طراحی فعالیت‌ها به نحوی که بتواند انگیزه ذاتی ایجاد کند می‌تواند روند یادگیری را آسان و موثرتر کند. تحقیقات نشان می‌دهد که برخی عوامل حیاتی وجود دارد که می‌تواند برای افزایش انگیزه ذاتی مورد استفاده قرار گیرد .مانند اطمینان از اینکه فعالیت‌ها به اندازه کافی چالش برانگیز هستند؛ اما انجام غیرممکن نیستند. این نوع فعالیت‌ها هم جلب توجه می‌کنند و هم جالب هستند. همچنین به افراد امکان کنترل شخصی نحوه برخورد با فعالیت را می‌دهد می‌دهد. طراحی این نوع کارها باعث می‌شود فعالیت فرد به رسمیت شناخت شود و تلاش‌های او تحسین گردد. به آنها فرصتی داده می‌شود تا بتوانند تلاش‌های خود را با دیگران مقایسه کنند.
بخوانید: “6 نظریه درباره حس انگیزه”
تمجید و تحسین
تمجید و تحسین تلاش‌ها برای انجام کار می‌تواند انگیزه را بهبود بخشد. در نظریه روانشناسی ایجاد انگیزه گفته می‌شود، ستایش توانایی و نه تلاش می‌تواند انگیزه را کاهش دهد. وقتی کودک مسئله ریاضی را حل می‌کند، با گفتن “خیلی باهوش هستی” کودک را تحسین می‌کنید. در حقیقت این کار باعث می‌شود که اگر در آینده با مشکلی که بسیار دشوار روبرو شدند نتوانند آن را حل کنند.
اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ روانشناسان در این باره می‌گویند که تأکید بر توانایی ذاتی (هوش، ظاهر و غیره) افراد را به سمت داشتن یک دیدگاه ثابت یا طرز فکر از خصصیه‌ها و ویژگی‌هایشان سوق می‌دهد. در عوض، کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که ستایش از تلاش و روندی که برای حل مسئله انجام شده است (“تو خیلی با هوش حل کردی!” ، “چطوری تونستی این راه حل رو پیدا کنی!”) به بچه‌ها کمک می‌کند توانایی‌های خود را ببینند. به جای اینکه باور کنند که آنها یا باهوش هستند و یا گنگ، آنها خود را قادر به پیشرفت با تلاش و سخت کوشی بدانند.
اتکا به اراده
در نظریه روانشناسی ایجاد انگیزه گفته می‌شود، اتکا به نیروی اراده به تنهایی اشتباه است. اراده فقط می‌تواند شما را تا اینجایی که هستید برساند. محققان دریافته‌اند که برای کارهای خاص دشوار یا سنگین، میزان نیروی اراده شما می‌تواند به سرعت از بین برود. در یک آزمایش، داوطلبان مجبور به استفاده از اراده بودند تا در یک کار نقش اول، یک شخصیت ناخوشایند را داشته باشند. سپس از آنها خواسته شد که هنگام تماشای یک کلیپ طنز نه لبخند بزنند نه بخنند.
هر دو این وظایف به اراده احتیاج داشت. اما محققان دریافتند كه مشاركت كنندگانی كه از نیروی اراده خود برای كار اول “استفاده كرده‌اند” ، خودداری از خندیدن در هنگام انجام كار دوم دشوارتر شد. پس راه حل چیست؟ محققان پیشنهاد می‌کنند که وقتی اراده از بین می‌رود، تأمین منابع انگیزه درونی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. با یافتن منابع ذاتی انگیزه، افراد می‌توانند انرژی‌های انگیزشی خود را دوباره شارژ کنند.
