اختلال طیف اوتیسم (ASD) مجموعه‌ای از مشکلات روانی و جسمی است که بر رشد کودکان تأثیر می‌گذارد. کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب در برقراری ارتباط مشکل دارند و ممکن است فاقد مهارت‌های اجتماعی معمولی باشند. علائم اوتیسم در کودکان بسیار متفاوت است، اما معمولاً بر رفتارها، ارتباطات و مهارت‌های اجتماعی کودک تأثیر می‌گذارد.
مقدمه
در حالی که برخی از کودکان اوتیستیم ممکن است علائم خفیف داشته باشند، برخی دیگر علائم شدیدی را تجربه می‌کنند که بر عملکرد روزانه آن‌ها تأثیر می‌گذارد.
در حالی که هنوز تحقیقات زیادی در مورد علل اوتیسم و موثرترین درمان‌های آن وجود ندارد. اما به صورت کلی تشخیص و درمان اوتیسم در اسرع وقت به نفع کودک است. کودکان اوتیسم بیشتر در معرض بیماری‌هایی مانند افسردگی، اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD)، صرع و اضطراب هستند. از هر 160 کودک در جهان امروز 1 کودک مبتلا به ASD است.
ما در این مقاله هر آنچه که در مورد اوتیسم کودکان باید بدانید و اینکه در حال حاضر چه روش‌های برای درمان وجود دارد را توضیح می‌دهیم.
علائم اوتیسم در کودکان
علائم اوتیسم در کودکان بسیار متنوع است. علائم اوتیسم از کودکی به کودک دیگر کاملا متفاوت است. معمولا علائم این بیماری در دختران با پسران فرق می‌کند. دختران مبتلا به اوتیسم ساکت‌تر هستند و نشانه‌های بیماری را معمولا می‌پوشانند به همین دلیل تشخیص بیماری در آن‌ها کمی سخت‌تر و پیچیده‌تر از پسران است.
همچنین علائم اوتیسم در کودکان کوچک‌تر نسبت به کودکان بزرگ‌تر کمی متفاوت است. برخی از شایع‌ترین علائم این اختلال به شرح زیر:
- مشکل در ایجاد یا حفظ تماس چشمی با افراد دیگر
- مشکل در برقراری ارتباط با افراد دیگر
- مشکل در یادگیری چیزهای جدید
- عدم توانایی مدیریت تغییرات جدید
- واکنش شدید به صداهای بلند و نورهای روشن
- نشان دادن رفتارهای تکراری مانند کف زدن مکرر دست یا تکان دادن بدن به جلو و عقب
علائم اوتیسم در کودکان خردسال
امکان تشخیص اوتیسم در کودکان دو سال نیز وجود دارد. در برخی تحقیقات، محققان متوجه شدن حتی امکان تشیخص اوتیسم در 18 ماهگی نیز وجود دارد. برخی از علائم اولیه اوتیسم که در نوزادان و کودکان نوپا ظاهر می‌شود، عبارتند از:
- هنگام تماس چشمی یا بدنی کودکان به آن پاسخ نمی‌دهند
- عدم توانایی برای جلب توجه شما
- ناتوانی در تعقیب اشیاء بصری
- عدم تلاش برای در آغوش گرفتن یا برقراری تماس فیزیکی
- ناتوانی در تقلید حالات چهره یا حرکات افراد اطراف خود
- ناتوانی در برقراری ارتباطی با کودک حتی با صحبت کردن
روش‌های تشخیص اوتیسم در کودکان
هیچ آزمایش پزشکی خاصی برای تشخیص اوتیسم در کودکان وجود ندارد. با این حال، ابزارهای تشخیصی خاصی موجود که می‌توان برای تشخیص اوتیسم در کودکان از سن دو سالگی از آن‌ها استفاده کرد.
هر چه زودتر متوجه شوید که کودکتان مبتلا به اوتیسم، درمان آن راحت‌تر می‌شود. همچنین کودکان در این حالت با درمان بهتر کنار می‌آیند.
برخی از علائمی که پزشک در هنگام تلاش برای تعیین اینکه آیا کودک اوتیسم دارد یا خیر به آن توجه می‌کند عبارتند از:
- توانایی کودک برای برقراری تماس چشمی
- کودک که اوتیسم دارد تا 16 ماهگی توانایی صحبت یا انجام حرکات برای برقراری ارتباط را ندارد
- صحبت کردن بسیار کم یا صحبت کردن با صدای غیر معمول
- ناتوانی در برقراری ارتباط با دست تا یک سالگی
- از دست دادن مهارت‌های اجتماعی یا زبانی
- نشان دادن رفتارهای تکراری (تکرار هر کلمه‌ای که می‌شنود یا تکرار یک حرکت خاص)
چه چیزی باعث ایجاد اوتیسم در کودکان می‌شود؟
تعیین دقیق علت اوتیسم در کودکان یا بزرگسالان دشوار است. با این حال، عوامل خطر متعددی وجود دارد که تصور می‌شود در ایجاد این بیماری نقش دارند.
عوامل محیطی و ژنتیکی به عنوان محتمل‌ترین عوامل ایجاد اوتیسم شناخته می‌شوند. شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می‌دهد اوتیسم با عوامل ژنتیکی مرتبط است، اما هیچ ژن خاصی برای ایجاد این اختلال شناسایی نشده است. احتمال این وجود دارد که ژن‌های مختلف می‌توانند باعث این بیماری شوند.
براساس تحقیقات مغز کودکانی که اوتیسم دارند کمی با مغز کودکانی که این بیماری را ندارند متفاوت است. در سال‌های اولیه، به نظر می‌رسد که مغز کودکان مبتلا به اوتیسم سریع‌تر از سایر کودکان دیگر رشد می‌کند. مشخص نیست چه چیزی باعث این رشد سریع می‌شود، اما بر نحوه رفتار مغز تأثیر می‌گذارد.
تا سال‌ها بسیاری از والدین تصور می‌کردند که واکسن با ایجاد اوتیسم در کودکان مرتبط است. به همین خاطر دهه‌ها تحقیق برای رد این نظریه انجام شده است. اما مشخص گردید که هیچ واکسنی وجود ندارد که بتواند با اوتیسم در کودکان مرتبط باشد یا کودکان را در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دهد.
نحوه درمان اوتیسم در کودکان
در حال حاضر هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد. با این حال، با روش‌های درمانی مناسبی وجود دارد، که می‌تواند علائم این بیماری را تا حد زیادی مدیریت کند. درمان ASD در کودکان به شدت به علائم آن بستگی دارد. روش‌های درمانی که برای درمان اوتیسم استفاده می‌شود را در ادامه معرفی می‌کنیم.
دارو
هیچ دارویی به طور خاص توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان اوتیسم تایید نشده است. با این حال، ممکن است داروهای خاصی برای درمان علائم یا شرایط خاصی که ممکن است در نتیجه اوتیسم ایجاد شده باشد، تجویز شود.
روان درمانی
انواع مختلفی از روان درمانی برای درمان اوتیسم در کودکان استفاده می‌شود. نوع روان درمانی مورد استفاده بستگی به نیازهای منحصر به فرد کودک دارد. درمان‌های زیر برای درمان اوتیسم بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند:
- کاردرمانی: هدف کاردرمانی این است که به کودکان مبتلا به اوتیسم مهارت‌های آموزش دهند که در زندگی روزمره خود را بهبود بخشند.
- تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی (ABA): تحقیقات نشان می‌دهد که ABA یکی از مؤثرترین اشکال درمانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم است، خواه علائم خفیف یا شدید باشند. در این روش به کودکان مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی را آموزش می‌دهند تا از آن‌ها در تعامل با افراد دیگر استفاده کنند.
نکاتی برای والدین دارای کودکان اوتیسم
تربیت کودک مبتلا به اوتیسم گاهی اوقات می‌تواند چالش برانگیز باشد. در حالی که استفاده از روش‌های درمانی مناسب می‌تواند باعث کاهش علائم شود اما هیچ درمانی برای از بین بردن علائم وجود ندارد. این بدان معنی است که این یک وضعیت مادام‌العمر و افرادی که مبتلا به این بیماری هستند باید بتوانند علائم خود را مدیریت کنند.
در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌توانید از برای کمک به فرزندتان برای مدیریت شرایطشان از آن‌ها استفاده کنید:
- از برنامه درمانی کودک خود مطلع باشید. درمان معمولاً شامل ترکیبی از دارو و روان درمانی است. با برنامه درمانی مناسب، کودک مبتلا به اوتیسم شما می‌تواند زندگی سالمی داشته باشد.
- به گروه های پشتیبانی محلی بپیوندید. می‌توانید به انجمن اوتیسم بپیوندید. صحبت با والدین دیگر کودکان که اوتیسم دارند و شنیدن حرف‌های آن‌ها می‌تواند مفید باشد.
- فراموش نکنید که از خودتان نیز مراقبت کنید. مشخص که تامین تمام نیازهای کودک اوتیسمی توسط والدین باعث فرسودگی در آن‌ها می‌شود. اما اگر در بهترین حالت خود باشید بهتر می‌توانید از کودک خود مراقبت کنید.
مراقب علائم اولیه این بیماری در فرزندان خود باشید. داشتن یک کودک اوتیسمی به این معنی است که کودکان بعدی در معرض خطر بیشتری برای تولد با این بیماری هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) پیشنهاد می‌کند در این حالت بهتر است علائم را به طور کامل یاد بگیرید و زودتر برای شروع روند درمان اقدام کنید. این موضوع به شما کمک می‌کند سریع‌تر بیماری اوتیسم و سایر اختلالات رشد عصبی را تشخیص دهید.
