مقدمه
نوجوانانی که به طور مکرر از ماری جوانا استفاده میکنند ممکن است با همان علائم ترک روبرو شوند. بزرگسالانی که سعی دارند ماری جوانا را ترک کنند. علایمی را به چالش می کشند. اگر آنها مرتبا سیگار میکشند علائم ترک میتواند شبیه علائمی باشد که افراد هنگام ترک سیگار تجربه میکنند داشته باشند.
تقریباً 50 درصد نوجوانان آمریکایی ماری جوانا را قبل از فارغ التحصیلی از دبیرستان امتحان میکنند. حدود 21 درصد از آنها مصرف عادی دارند. این افراد بین سنین 16 تا 18 سال هستند.
در نتیجه پس از ترک همچنان وابستگی به ماری جوانا در حال افزایش است.اما محققان یک مسئله مهمی را متوجه شدند آنها پی بردند علائم ترک دقیقاً مانند علائمی که افراد با ترک سیگار، کوکائین یا سایر مواد مخدر تجربه میکنند ممکن است مسایلی هم مانند آن داشته باشند.
بیشترین علائم ترک
رایان وندری و آلن بودنی از دانشگاه ورمونت. 72 نوجوان مصرف کننده ماری جوانا را که به دنبال درمان سرپایی برای سوء مصرف مواد بودند رامورد مطالعه قرار دادند.
شرکت کنندگان در این مطالعه مصرف کنندگان ماری جوانای سنگین در سنین 14 تا 19 سال بودند که در درجه اول مرد قفقازی بودند و پرسشنامههای مطالعه را تکمیل کردند.
تقریباً دو سوم ازشرکت کنندگان اعلام کردند که علائم ترک ماری جوانا را تجربه کرده اند، از جمله اضطراب ، پرخاشگری و تحریک پذیری. وبیش از یک سوم شرکت کنندگان علائم را که درسطح متوسط تجربه کردند.
اضطراب ، پرخاشگری و تحریک پذیری
وندری اعلام کرد: نوجوانانی كه دراین زمینه اطلاعات ارائه میدادند تنوع زیادی در رابطه با حضور و شدت علائم ترك مشاهده كردیم. كه با آنچه در چندین مطالعه در مورد بزرگسالانی كه ماری جوانا به طور مكرر استفاده میكنند دیده ایم مطابقت دارد. به طور کلی تحقیقات ما نشان میدهد که اکثر افرادی که به طور ناگهانی ماری جوانا را روزانه یا ناگهانی قطع میکنند. برخی از علائم ترک که برایشان ناخوشایند است را را تجربه میکنند.
واندری گفت: اگرچه شواهد مسایل ومشکلاتی وجود دارد که نشان میدهد ترک مصرف ماری جوانا را دشوارتر میکند و مردم برای سرکوب خودشان از ماری جوانا استفاده میکنند ما باید با دقت بیشتری مسایل را بررسی کنیم که ترک اثر بر روند ترک دارد.
مقایسه استعمال دخانیات
در تحقیقات بعدی ، واندری و همکارانش در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز شدت ترک ماری جوانا را بررسی کردند. محققان دریافتند برای افراد سیگاری شدید ماری جوانا. کسانی که ماهانه 25 نخ سیگارمیکشند علائم ترک در هنگام ترک سیگار. میتواند شبیه کسانی باشد که افراد سیگار را ترک میکنند. سیگاریهای ماری جوانا که سیگار را ترک میکنند، تحریک پذیری، عصبانیت واختلال در خواب را گزارش میکنند. همانطور که افراد سیگاری در هنگام ترک سیگار گزارش میدهند.
استفاده سنگین از ماریجانا
وندری گفت: این نتایج نشان میدهد كه برخی از مصرف كنندگان ماری جوانا هنگام ترك. اثرات ترك را تجربه میكنند و این تأثیرات باید توسط پزشكانی كه افرادی را كه مشكلات مربوط به مصرف ماری جوانا را در ارتباط دارند.
“از آنجا که علائم ترک دخانیات به خوبی مستند شده و در DSM-IV و IDC-10 گنجانده شده است. ما می توانیم از نتایج این مقایسه نتیجه بگیریم که ترک ماری جوانا نیز از نظر بالینی قابل توجه است، و باید به عنوان یک هدف برای بهبود نتایج درمان درنظر گرفته شود
علائم ترک بالینی
مطالعه جان هاپکینز، وندری شش مرد و شش زن را انتخاب کرد که اعتیادشدید به ماری جوانا و سیگاری بودند. در هفته اول مطالعه، آنها مصرف عادی سیگار و ماری جوانا را حفظ کردند.
درطی پنج هفته آینده، آنها به طور تصادفی انتخاب شدند تا از استفاده ازسیگار، ماری جوانا یا هر دو برای دوره های پنج روزه جدا شدند. دردوره های 9 روزه استفاده عادی خودداری کنند. به منظور تأیید پرهیز، روزانه آزمایش سم شناسی ازادرار برای متابولیت های تنباکو و ماری جوانا داده شد.
با استفاده از چک لیست علائم ترک، هر روز شرکت کنندگان پرخاشگری، عصبانیت، تغییر اشتها، روحیه افسرده، تحریک پذیری، اضطراب، عصبی بودن، بی قراری، مشکل خواب، خوابهای عجیب و سایر علائم ترک شایع را گزارش دادند.
فرکانس و شدت مشابه
این مطالعه نتایج زیر را گزارش داد:
- شدت ترک همراه با ماری جوانا به تنهایی و تنباکو به تنهایی از تعداد و شدت مشابه بود.
- به نظر می رسد اختلال در خواب در هنگام پرهیز از ماری جوانا بارزتر باشد.
- به نظر میرسد اثرات کلی خلقی (اضطراب ، عصبانیت) در دوران پرهیز از دخانیات بیشتر باشد.
شش شرکت کننده گزارش کردند که ترک همزمان ماری جوانا و دخانیات دشوارتر از ترک هر دو ماده مخدر است. در حالی که شش نفر باقیمانده ترک ماری جوانا یا سیگار را به صورت جداگانه آسان تر از پرهیز همزمان از این دو ماده بودند.
وندری گفت: “با توجه به توافق عمومی در بین پزشکان مبنی بر اینکه ترک همزمان بیش از یک ماده دشوارتر است. این نتایج نیاز به تحقیق بیشتر در مورد برنامه ریزی درمانی را برای افرادی که همزمان به طور منظم بیش از یک دارو مصرف میکنند نشان می دهد.