مقدمه
اگر خدایی نکرده کسی را میشناید که چند بار قصد خودکشی داشته یا از اختلال خودزنی رنج میبرد. یا فردی قصد انجام داشته و ناموفق بوده یا خودتان قصد انجام این کار را داشتید. ممکن است محتوای این مقاله برای این افراد و شما مفید باشد. لطفاً این مورد را قبل از ادامه مطالعه با دقت در نظر بگیرید.
اگر خودتان هرگز اشتیاق به انجام این رفتار را نداشته باشید. باید بدانید که خودزنی کردن نوعی اختلال است. اگر دوست یا عضوی از خانواده با اختلال شخصیت مرزی (BPD) دارید. که خودزنی میکند، میتواند ترسناک، گیج کننده و ناامید کننده باشد. با درک اینکه چرا خودزنی رخ میدهد میتوانید به عزیز خود کمک کنید تا با این اصرارها کنار بیاید و به عنوان یک شبکه پشتیبانی از او عمل کند.
اختلال خودزنی چیست؟
اختلال خودزنی شامل تخریب یا ایجاد تغییر مستقیم و عمدی به بدن است. نمونههایی از این رفتارها شامل بریدن، سوزاندن، چسباندن و خراش شدید است. این تحقیق اغلب از اصطلاح خودزنی غیر خودکشی (NSSI) نام برده میشود.
خودزنی معمولاً با سایر رفتارهای خودآزاری بسیار متفاوت است. تحقیقات نشان داده است که افرادی که دچار خودآزاری میشوند، معمولاً در هنگام انجام این رفتار سعی در کشتن خود ندارند. ممکن است بقیه فکر کنند کسانی که خودزنی میکنند فقط میخواهند بقیه را تهدید کنند که به خود آسیب میزنند و خودکشی میکنند. اما در اصل اینکار را نمیکنند اما این اشتباه است. این بدان معنا نیست که افرادی که خودزنی میکنند خودکشی نمیکنند. بسیاری از افرادی که خودزنی میکنندافکار خودکشی نیز دارند یا حتی در نهایت اقدام به خودکشی میکنند. بعلاوه در موارد خودزنی بسیار شدید افراد بر اثر جراحات وارده جان خود را از دست داده اند.
چرا بعضی خودزنی میکنند
بسیاری معتقدند که افراد برای جلب توجه دست به خودزنی میزنند اما این یک تفکر اشتباه است. اکثر افرادی که به خود آسیب میرسانند این کار را در خلوت انجام میدهند و از مخفی بودن علائم یا جای زخم اطمینان حاصل میکنند. آنها اغلب برای پوشاندن این علائم آستین بلند میپوشند. همچنین اغلب از این رفتار خجالت میکشند و آن را مخفی نگه میدارند. به ویژه برای مبتلایان به BPD که حساسیت به عدم پذیرش دارند آنها بطور مداوم نگران افرادی هستند که آنها را سرزنش کنند.
تحقیقات نشان داده است که بیشتر افراد برای کمک به تنظیم تجارب درونی مانند احساسات شدید، افکار، خاطرات و احساسات جسمی، خودزنی میکنند.
چه کسی دست به خودزنی میزند؟
متأسفانه خودزنی یک رفتار معمول است خصوصاً در میان مبتلایان BPD. یک مطالعه نشان داد که در میان دانشجویان نه لزوما افراد BPD مسئله دلبستگی به فرد یا جدایی از دوران کودکی و کمبودهای عاطفی در دوران نوجوانی و کودکی و حتی سوء استفاده جنسی از عوامل خطر آفرین برای خودزنی است. مخصوصا کسانی که سوء استفاده جنسی قرار گرفتند شواهد نشان میدهد که این مشکل شیوع، روش و آسیب زدن به خود را بیشتر میکند. در این تحقیق زنان بیشتر خراش و آسیب زدن به خود را به دست و پاهای خود گزارش کردند. مردان سوزش و خودزنی را بیشتر به قفسه سینه صورت یا دستگاه تناسلی را گزارش کردند.
در مطالعه دیگری که در مورد جوانان در سنین 15 تا 18 سال در یک مجموعه تحقیقاتی انجام شد. دختران 15 سال بیشتر در معرض خطر قرار گرفتند با الگوی آسیب زدن به صورت برش و خراش در بدن خود بیشتر بود.
افرادی که در دوران کودکی خود مورد بدرفتاری مانند سوء استفاده جنسی یا بی توجهی یا در دوران کودکی از یک مراقب جدا شده اند. در معرض خطر خودزنی بیشتر از جمعیت عمومی هستند.
رفتار
از آنجا که خودزنی اغلب تلاشی برای کنترل احساسات شدید است. درمان رفتار شناختی برای خودزنی بر کمک به فرد در یافتن روشهای جدید و سالم برای مدیریت احساسات و افکار متمرکز است. به عنوان مثال یک روش درمان شناختی رفتاری برای اختلال شخصیت مرزی. وجود دارد که رفتار درمانی دیالکتیکی با کمک به بیمار در یادگیری و تمرین مهارت مقابلهای کمک میکند. تا با تلاش رفتارهای ناسالم را از بین ببرد.
در برخی موارد پزشک ممکن است داروهایی را برای کمک به تنظیم عواطف و احساسات و کاهش میل به خودزنی تجویز کند.
اگر دوست یا شخصی خود را لکه دار کرد چه باید کرد
اگر قرار است با دوست یا عزیز خود در مورد خودزنی صحبت کنید. انجام این کار باید بدون قضاوت شخص رفتار شود. به ایندلیل که وقتی به آنها نزدیک میشوید و میخواهید درباره آن صحبت کنید. احساس آرامش داشته باشند و از ترد شدن و سرزنش نترسند.
قبل از صحبت با یکی از عزیزان بهتر است با یک درمانگر متخصص در درمان BPD مشورت کنید. او میتواند بدون ترساندن و ناراحتی عزیز شما در مورد بهترین راه برای رسیدن به شرایط به شما مشاوره حرفه ای دهد.