مقدمه

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک اختلال روانی است. که معمولاً توسط عموم مردم و حتی برخی از متخصصان مراقبت بهداشتی اشتباه شناخته می‌شود. اما این نیز نوعی اختلال است که توانایی گذاشتن تاثیر منفی بر زندگی افراد مختلف را دارد. این دو نکته باعث شده تا باور‌های زیادی در مورد BPD به وجود آید. اگر شما یا کسی که می‌شناسید مبتلا به BPD است، باید بدانید که درک حقیقت بیماری برای شروع بهبود بسیار ضروری می‌باشد. در ادامه برخی از باور رایج در مورد BPD را آورده‌ایم، با ما همراه باشید.

باور غلط 1: اختلال شخصیت مرزی قابل درمان نیست

این باور را باید کاملاً نادرست بدانید، زیرا BPD قابل درمان است. اگر فکر می‌کنید اختلال شخصیت مرزی دارید، اجازه ندهید که این باور شما را از درمان بترساند یا احساس ناتوانی کنید.

داشتن شناخت و تشخیص این اختلال، به این معنی نیست که شما برای همیشه علائم BPD را تجربه خواهید کرد. تلاش زیاد و درمان موثر، مانند روان درمانی، می‌تواند شدت علائم BPD را کاهش دهد. و ممکن است به شما در زندگی عادی کمک کند.

حتی بدون درمان هم علائم اختلال به مرور فرسایش یافته و کاهش می‌یابند. برخی از افراد مبتلا به BPD قادر به عملکرد در سطح بالاتری از دیگران هستند. بنابراین بهبود برای هر فرد متفاوت است.

باور غلط 2: همه افراد مبتلا به BPD قربانی کودک آزاری هستند

بیشتر اوقات افرادی که BPD را نمی‌شناسند، معتقدند که این امر ناشی از سوء استفاده از فرد مبتلا، در دوران کودکی است .و این می‌تواند در صورت ابتلا به BPD نحوه تعامل یا صحبت افراد با شما را تغییر دهد. که اگر از شما سوء استفاده‌ای نشده باشد، قطعاً آزار دهنده است. در حال که برخی از افراد مبتلا به BPD، مورد کودک آزاری قرار گرفته‌اند. اما این در مورد همه بیماران BPD صادق نیست و باید با دیدی بازتری به آن‌ها نگاه کرد.

در حال حاضر هیچ علت شناخته شده‌ای برای BPD وجود ندارد. بنابراین  علت این اختلال به طور کلی ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و محیطی است.

باور غلط 3: کودکان و نوجوانان BPD ندارند

دیگر باور رایج در مورد BPD این است کودکان و نوجوانان به این اختلال روانی دچار شوند. با این حال به دلیل اعتقاد عمومی پذیرفته شده که شخصیت در تمام دوره بلوغ هنوز در حال شکل گیری است. تشخیص کودکان یا نوجوانان مبتلا به BPD دشوار است.

راهنمای آماری تشخیصی، استاندارد‌های دقیقی را برای تشخیص BPD تعیین می‌کند. هنگام انجام هرگونه تشخیص باید احتیاط شود زیرا گاهی اوقات علام اختلال شخصیت مرزی با رفتارهای که یک نوجوان در حالت معمول دارد یکسان است. یک درمانگر حرفه‌ای با تجربه تشخیص BPD می‌تواند تفاوت‌ها را تشخیص دهد. و برای اطمینان از این که فرد درمان لازم برای شروع بهبودی را دریافت می‌کند یا خیر، استفاده از یک روانشناس ماهر لازم است.

باور غلط 4: BPD نوعی اختلال دو قطبی است

دیگر باور رایج در مورد BPD این است که افراد تصور می‌کنند BPD  همان اختلال دو قطبی است. درحالی که این دو اختلال بایکدیگر فرق می‌کنند. اگر چه علائم دو قطبی و BPD ممکن است تا حدودی شبیه به هم باشد. اما این دو بیماری کاملاً متمایز از یکدیگر هستند. 

از آن جا که حتی ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی از علائم BPD بی اطلاع هستند افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب به اشتباه، مبتلا به اختلال دو قطبی تشخیص داده می‌شوند. که این امر باعث سردرگمی می‌شود. همچنین توجه به این نکته مهم است که داروهایی که برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می‌شوند اغلب در بیماران BPD موثر نیستند. بنابراین یک درمانگر با سابقه در درمان شخصیت مرزی، برای دریافت یک تشخیص و برنامه درمانی مناسب ضروری است.

باور غلط 5: BPD  فقط در زنان یافت می‌شود

در حالی که قبلاً بر این اعتقاد داشتند که زنان مبتلا به BPD بیشتر از مردان تشخیص داده می‌شوند. اما در تحقیقات اخیر مشخص شده است که این نرخ تقریبا برابر می‌باشد. اما اینکه این علائم چگونه در افراد مختلغ ظاهر شود متفاوت است. در حالی که زنان علائمی ‌مانند نوسانات خلقی و احساس پوچی را نشان می‌دهند. مردان  یشتر به سمت تکانه رفتاری تمایل دارند.

بخوانید: “روش ‌هایی برای مقابله با اختلال شخصیت مرزی

باور غلط 6 : همه بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی علائم مشترک دارند

طبق راهنمای آماری تشخیصی، استاندارد مراقبت‌های بهداشت روان، معیار‌های خاصی را برای تشخیص BPD وجود دارد که باید به آن توجه شود. معیار‌ها شامل اختلال در عملکرد شخصیت و روابط بین فردی است. و نحوه نشان دادن این اختلالات در هر فرد متفاوت است.

علاوه بر این همه افراد علائم خاصی را به یک روش درمانی تجربه نمی‌کنند. زیرا یک فرد ممکن است به نوع شدیدتر این اختلال دچار شده باشد. هر فردی که دچار اختلال شخصیت مرزی است نسبت به یک روش درمان عکس العمل متفاوتی دارد. بنابراین این باور که اگر بتوانید یک فرد مبتلا به BPD  تشخیص دهید، پس از آن می‌توانید تمام افراد مبتلا را شناسایی کنید کاملاً غلط می‌باشد.