مقدمه
ترسیدن و ناراحتی درمواقعی که اطمینان کامل از بیماری کوید 19 ندارید طبیعی است ولی با دانستن چگونگی مقابله با این بیماری می توانید از سلامت روح روان خود محافظت کنید. نحوه شنیدن خبر این بیماری از رسانههای معتبر بسیار مهم است. مردم با شنیدن یک خبر از رسانهها بسیار تحت تاثیر قرار می گیرند اما اگر شما به دنبال یک خبر درست از یک رسانه سالم هستید باید چند رسانهای معتبر را برای خود تعیین کنید و فقط اخبار آنها را دنبال کنید. اگر متوجه شدید که این مراقبتها و روشها برای مقابله با استرس این بیماری موثر نیستند می توانید به یک متخصص بهداشت و روان مراجعه کنید.
بسیار ترسناک است که بدانید بیماری مانند ویروس کرونا (COVID-19) در سراسر جهان در حال شیوع است. و شما نمی دانید که این بیماری همه گیر نهایتا چه می شود از بین می رود یا تمام دنیا را درگیر می کند این مشکلات می تواند بسیار اضطراباور باشد. ترس، اضطراب، غم و عدم اطمینان در طی شیوع این بیماری طبیعی است. خوشبختانه فعالیت در مورد سلامت روان می تواند به تقویت ذهن و بدن به خوبی کمک کند.
راهکارهای برای کاهش استرس
- خواندن اخبار از منابع معتبر
- شناختن مواردی که می توانید با رعایت کردن انها از این بیماری پیشگیری کنید(رعایت پروتکلهای بهداشتی)
- اقدامات را فقط در صورت توصیه سازمان بهداشت انجام دهید
- تمرین خودمراقبتی
- در صورت لزوم به دنبال کمک گرفتن از یک متخصص بهداشت روان حرفهای باشید
راهکارهای کنترل
راهکارهای می تواند به شما کمک کند تا با استرس کنار بیاید که تا حدی اطمینان حاصل کنید و مطمئن باشید که این کار به سلامت روان شما کمک می کند و مفید است در این مقاله روشهایی وجود دارد که شما می توانید به کمک ان استرس ناشی از ویروس کرونا را کاهش دهید.
اخبار منابع معتبر را بخوانید
از پیگیری کردن رسانههایی که برای مقابله با این بیماری شما را به سمت اعتیاد و مواد مخدر هدایت می کنند خودداری کنید. در عوض به منابعی مراجعه کنید که اطلاعات درست در مورد چگونگی محافظت و پیشگیری در مورد این بیماری را ارائه می دهد. مثلا کانالهایی که شما را به سمت مواد مخدر هدایت می کند یا در مواردی صحبت می کنند که قابل کنترل نیستند خودداری کنید. در عوض، به منابعی مراجعه کنید که اطلاعات موثقی در مورد چگونگی محافظت از خود ارائه می دهند، مانند سازمان بهداشت.
برنامهای درست برای خود تهیه کنید
برخی کارها وجود دارد که می توانید به کمک آنها خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید. مانند شستن دستها، مسافرت نرفتن، شناخت این کارها می تواند به شما یاداوری کند که باید چه چیزهایی را رعایت کنید. فقط مطمئن شوید که کارهایی که انجام می دهید درست است. ممکن است ساده به راحتی شستن دستها و محدود کردن سفر باشد. اما شناختن این موارد می تواند به شما یادآوری کند که باید روی چیزهایی تمرکز کنید.
رسانههای معتبر را برای خود تعیین کنید
دنبال کردن هر رسانهای صحیح نیست بعضی از رسانهها سرعت افزایش ویروس و بیمارهایی که به خاطر این ویروس فوت شدهاند را بیش از حد معمول اعلام می کنند. که این خبرها می تواند اضطراب شما را افزایش دهد .رسانههایی را دنبال کنید که از معتبر بودن خبر آن مطمئن هستید.
از طرز فکرهای منفی بپرهیزید
توجه داشته باشید که بسیاری از افراد اقداماتی انجام می دهند که به درد شما نمی خورد. فقط به این دلیل که افراد دیگر ماسک نمی زنند شما هم همین کار را انجام ندهید. این کارها و دیدگاها اصلا به سود شما نیستند که هیچ بلکه شاید مضر و مخرب نیز باشند.
مراقبت از خود را به خوبی انجام دهید
داشتن یک رژیم غذایی متعادل ، خواب زیاد و انجام فعالیتهای شاد در اوقات فراغت می تواند کلیدی برای کمک به شما در حفظ سلامتیتان باشد. تا دراین بازه زمانی بتوانید به خوبی با اوقات استرس زا کنار بیاید. مراقبت از خود می تواند سیستم ایمنی بدن شما را قوی نگه دارد.
به دنبال متخصص حرفهای باشید
اگر سلامت روان شما تحت تأثیر استرس ویروس کرونا قرار گرفته است ، ممکن است بخواهید تا از متخصص کمک بگیرید. یک متخصص بهداشت روان حرفه ای می تواند به شما در کنترل ترس و استرس کمک کند و در عین حال شما را قادر می سازد تا بهترین تصمیمات را برای خود و خانوادتان بگیرید.
نگرانی درمورد اضطراب ناشی از بیماری
علاوه بر نگرانیهای مربوط به بهداشت فردی در مورد این ویروس، نیز باید نگران بهداشت روان یا همان ترس و استرس از همه گیری این ویروس باشیم. مهم است که بهداشت روان خود را کنترل کنیم تا به راحتی این بیماری را بگذرانیم.
افسردگی و اظطراب
محققان دریافتهاند که برخی از افراد ممکن است برای اولین بار برای مقابله با یک بیماری همه گیری دچار مشکلات روحی و روانی شوند مسائلی مانند افسردگی، اضطراب، و ترس.. ممکن است بوجود اید. یک مقاله از شیوع ویروس ابولا در سیرالئون نشان داده است که تعداد بیشماری از افراد از نظر روانی دچار مشکلات شدهاند.
مثلا درسال 2009 تعداد زیادی از افراد دیده شدهاند که دیگر علائم مخلتف عاطفی را بعد از مبتلا شدن به بیماری H1N1 داشتهاند. به علاوه تحقیقات نشان داده است که برخی از شرایط بهداشت روانی موجود ممکن است مشکلاتی را برای برخی افراد بوجود اورد که انها بطور جدی در معرض استرس واضطراب قرار گیرند که می تواند بسیار خطرناک باشد.
محققان دانشگاه کارلتون در اوتاوا، کانادا دریافتند افرادی که کمترین توانایی تحمل عدم قطعیت را دارند ، بیشترین اضطراب را در طی بیماری همه گیر H1N1 تجربه کرده اند. افرادی که مراقبت می کنند ممکن است در بیشترین معرض خطر علائم عاطفی در طی یک بیماری همه گیر باشند. انها ممکن است این علائم را تجربه کنند:
- افزایش افسردگی و اضطراب
- افزایش نگرانی در مورد محافظت از عزیزانشان
- مقصر دانستن خود برای مبتلا شدن افراد خانوادهشان به بیماری به دلیل پیشگیری نکردن
تحقیقات نشان داده کودکان اغلب راههای مقابله با بیماری را که در والدین خود مشاهده می کنند در پیش می گیرند. والدینی که در طی یک بیماری همه گیر مضطرب می شوند ممکن است نهایتاً شاهد این باشند که فرزندانشان همزمان با آنها دچار اضطراب شده است.
اضطراب زیاد و احساس ناتوانی می تواند برخی از افراد را به راهها و روشهای درمانی یا یشگیری اثبات نشده تحریک کند. برخی از این روشها ممکن است هم برای افراد و هم برای کل جامعه مضر باشد. بنابراین مهم است که اطمینان حاصل کنید که هر کاری که انجام می دهید مفید است یا نه.
وسواس فکری و گوشه نشینی
واکنشهای شخصی افراد نسبت به افزایش ترس ممکن است متفاوت باشد. اما بسیاری از افراد در مورد احتمال به ابتلا بیماری ممکن است دچار مشکلات وسواس فکری شوند. آنها همچنین ممکن است در هنگام انجام چنین کاری رفتار خود را تا حد زیادی اصلاح کنند (به عنوان مثال، گوشه گیر شدن و اماده کردن خود برای اتفاقهای وحشتناک).
افرادی که دارای آسیب پذیری خاصی هستند ممکن است افزایش روان پریشی یا دیوانگی را تجربه کنند. این رفتارها می تواند به خاطر فکر کردن بیش از حد به شیوع بیماری و خیال پردازی باشد .
چگونه واکنش نشان دهیم؟
ممکن است شاهد ترسیدن افراد اطراف خود باشید. همینطور ممکن است کسانی را ببینید که به نظر می رسد اصلا بیماری برایشان مهم نیس و افزایش شیوع بیماری برای انها اصلا ترسناک نیست. ممکن است همه نوع رفتار و احساسات را ببینید. پس سعی کنید واکنشی نشان دهید که درست و به جا باشد.
پاسخ به ناآشنا
مردم بیشتر علاقه دارند بیش از حد در برابر تهدیدهای ناشناخته واکنش نشان دهند. به عنوان مثال، اگرچه تصادفات اتومبیل ترسناک است، اما رانندگی یا سوارشدن با اتومبیل خیلی ترسناک نیست زیرا شما با نظم و رعایت اصول رانندگی می کنید. به همین ترتیب، ممکن است ترس از آنفولانزا نداشته باشید. بااینکه سالانه انفولانزا 20درصد از جمعیت را بیمار و شاید هزاران نفر در اثر ان از بین بروند فقط به این دلیل نمی ترسید که با این بیماری اشنا هستید و می توانید بر ان غلبه کنید و ان را شکست دهید.
میزان واکسیناسیون آنفلوانزا در ایالات متحده معمولاً کمتر از 50٪ است. اکثر مردم امریکا ترسی از این بیماری ندارند زیرا با این بیماری به خوبی اشنا هستند انچه ما را از بیمار می ترساند کمبود اطلاعات ما از ان بیماری است. بمباران اخبار که به طور مداوم، در مورد تعداد تلفات صحبت می کند و گزارشهایی که بر تعداد بیماران مبتلا شده و فوت شده تاکید می کند، می تواند باعث شود تا افراد بیش از حد از این بیماری وحشت کنند و دچار اختلالات روانی شوند. با این حال، منابع معتبر رسانهای می توانند اثرات مثبتی در طی یک بیماری همه گیر داشته باشد.
تأثیر رسانهها
زمانی که رسانهها، خبری مبنی بریک بیماری نااشنا را اطلاع رسانی می کنند نحوه پاسخ دادن مغز به این خبر بیماری جدید اضطراب است. طبق مطالعه ای که در سال 2013 در PLOS One (مجله ای علمی از کشور امریکا)منتشر شد نشان داد که قسمت ٱمیگدالای مغز(بخشی از مغز که وقتی پاسخ عاطفی میبیند واکنش نشان می دهد) هنگام مواجه با یک تهدید ناآشنا فعالیت بیشتری را انجام می دهد این امر منجر به تشدید اضطراب می شود. با این وجود امیگدال وقتی با تهدیدی ناآشنا روبرو می شود واکنشی متفاوت نشان می دهد.
استفاده مثبت و منفی از رسانهها
در طی شیوع آنفلوانزای H1N1 2009، رسانههای استرالیایی و سوئدی هر دو گزارش دقیق در مورد خطرات ابتلا به این بیماری را منتشر کردند.
با این حال، رسانههای سوئدی از تاثیر گذاری بیشتری برخوردار بودند زیرا گزارش می دادند که چگونه بینندگان می توانند از خود در برابر این بیماری محافظت کنند و خطر بیماری خود را کاهش دهند. آنها صریحاً به عدم اطمینان در مورد شیوع این بیماری اعتراف کردند و مردم را تشویق کردند که واکسینه شوند تا به بقیه اعضای خانواده و افراد کشور اسیب نرسد.از طرف دیگر ، رسانههای استرالیا تصمیم گرفتند بیشترین توجه خود را بر روی گزارش دادن از اقدامات نادرست آژانسهای دولتی در هنگام شیوع بدهند. این امر ممکن است تأثیر منفی بر احتمال اینکه استرالیاییها سریعا خود را واکسیناسیون کنند داشته باشد.
قبل از همه گیری، سوئد و استرالیا میزان واکسیناسیون مشابهی داشتند. پس از شیوع ، میزان واکسن در سوئد 60 درصد و در استرالیا 18 درصد بود. در نتیجه، محققان کشف کردند که می توانند با گزارشهای خبری و توصیه اقدامات دقیق بر افراد جامعه، وحشت را در مردم کاهش دهند.