مقدمه

اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی ADHD باعث مشکل در تمرکز، بیش فعالی یا تکانشگری، بی‌نظمی، تحمل ناامیدی کم و سایر علائمی که عملکرد طبیعی را مختل می‌کنند می‌شود. درمان و تغییر شیوه زندگی می‌تواند به مدیریت علائم کمک کند بنابراین می توانید با ADHD به خوبی زندگی کنید. ما در این مقاله چند تکنیک زندگی با ADHD را برایتان توضیح می‌دهیم.

چگونگی درک افراد مبتلا به ADHD

افراد مبتلا به بیش فعالی غالباً تمرکز ندارند، از کار دور می‌شوند، بیش از حد صحبت می‌کنند، ناامید هستند و تکانشی عمل می‌کنند. کودکان غالبا بیشتر دچار بیش فعالی می‌شوند و با افزایش سن ممکن این کاهش توجه باعث مشکلات زیادی برای آنها شود. بزرگترین مشکلی که کودکان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند مشکلات مربوط به تحصیل است.

این اختلال اغلب توسط دیگران اشتباه درک می‌شود. افرادی که در مورد این علائم اطلاعاتی ندارند ممکن است تصور کنند کودکان مبتلا به بیش فعالی، کودکانی بی‌انگیزه، تنبل یا مشکل دار هستند. بزرگسالان نیز که مبتلا به این اختلال روانی هستند معمولا تصور می‌شود افرادی غیر مسول و دمدمی مزاج هستند. زیرا آنها در به خاطر سپردن جزئیات یا تعهدات مهم مشکل دارند و ماندنشان در یک شغل خاص سخت است.

چگونگی تشخیص اختلال بیش فعالی

بسیاری از افراد زمانی که متوجه می‌شوند دچار اختلال بیش فعالی هستند دچار احساسات قوی می‌گردند و از این موضوع متعجب می‌شوند. احساسات رایج این افراد عبارت است از:

  •  آسودگی: هنگامی که برای اولین بار مشخص می‌گردد که شما اختلال بیش فعالی دارید، ممکن از اینکه بدانید دلیلی برای این رفتارهای شما وجود داشته است خوشحال شوید. دانستن اینکه علائم‌تان ناشی از یک بیماری بوده است، ممکن باعث شود احساس کنید کارهای که انجام می‌دادید قانونی بوده است.
  • خشم: بعد از کمرنگ شدن احساس آسودگی، ممکن است احساس عصبانیت کنید. شاید شما نمی‌خواستید دچار این اختلال باشید یا از اینکه والدین یا معلمتان به خاطر کارهای که از علائم بیماری بوده است شما را مقصر دانسته‌اند احساس خشم و ناراحتی کنید.
  • غم و اندوه: ممکن است از اینکه زودتر بیماری‌تان تشخیص داده نشده است ناراحت باشید و یا غمگین شوید که اگر ADHD نداشتید زندگی شما چگونه می‌توانست باشد. همچنین ممکن است برای خودتان که در بچگی مشخص نشده بود دچار اختلال بیش فعالی هستید و با علائم این بیماری دست و پنجه نرم کردید ناراحت شوید.
زندگی با ADHD
مشکلات ناشی از اختلال بیش فعالی

کارهای که باید انجام دهید

چند تکنیک زندگی با ADHD یا بیش فعالی به شرح زیر است:

  • به خود اطمینان دهید که همه این احساسات طبیعی هستند، حتی اگر در آن زمان دردناک بوده باشند.
  • با دیگران در مورد احساس خود صحبت کنید و از آنها  کمک بخواهید.
  • یک گروه پشتیبانی ADHD در منطقه خود پیدا کنید. ملاقات با افراد دیگری که تجربه مشابهی با شما داشته‌اند د بسیار مفید است.
  • همکاری با یک درمانگر که در مورد اختلال بیش فعالی آگاهی داشته باشد.

اطلاع در مورد اختلال بیش فعالی به نزدیکان

نیازی نیست که به همه افراد در زندگی خود بگویید که مبتلا به ADHD هستید. اما به اشتراک گذاشتن بیماری‌تان با برخی از افراد می‌تواند برای حرکت به جلو مفید باشد. همیشه توضیح اختلال بیش فعالی برای دوستان و اعضای خانواده آسان نیست. در واقع، ممکن است کسانی که این شرایط را درک نمی‌کنند، فکر کنند شما بهانه‌ای برای رهایی از مسئولیت‌های روزمره خود می‌آورید. افرادی که درک نمی‌کنند ممکن است توصیه‌های ناخواسته‌ای از قبیل اینکه اگر کمتر تلویزیون نگاه کنی بهتر خواهی شد، ارائه دهند. شنیدن این حرف‌ها برای هر فردی دشوار است.

هنگامی که افراد می‌خواهند از شما حمایت کنند. و درک بهتری از این بیماری داشته باشند، بهترین کار این است اطلاعاتی در مورد این بیماری در اختیار آنها قرار دهید. و به آنها بگویید که چگونه می‌توانند به بهترین شکل از شما حمایت نمایند. همچنین ممکن است بخواهید به کارفرما یا استاد خود بگویید. اگر کودک شما مبتلا به ADHD تشخیص داده شده است. بهتر است این اطلاعات را با مدرسه فرزندتان به اشتراک بگذارید.

کارفرمایان و مدیران مدرسه بسیار می‌توانند کمک کنند. به خصوص با تعیین مکان ویژه برای این افراد مانع حواس پرتی شوند. قرار دادن میز کارتان در محلی به دور از حواس پرتی و اجازه دادن به استفاده از هدفون‌های کاهش دهنده‌ سر و صدا می‌تواند باعث افزایش بهره‌وری شما شود. مهم است که به تمام پزشکانی که برای مشکلات دیگر پزشکی به آنها مراجعه می‌کنید در مورد بیمار خود بگویید.

مدیریت علائم شما

برای اینکه تکنیک زندگی با ADHD را بیاموزید باید با ابتدا به دنبال درمان باشید. بهتر با یک روانپزشک صحبت کنید تا بهترین گزینه‌های درمانی را برایتان مشخص نمائید. هیچ چیز را پنهان نکنید. وقتی مشکلی دارید صحبت کنید. و در مورد تاثیر دارو  سوال کنید و  اگر عوارضی را احساس کردید با پزشک خود در میان بگذارید.

ادامه روند درمان و کنترل علائم  بسیار مهم است حتی اگر احساس می‌کنید درمان به خوبی عمل می‌کند. علائم شما ممکن است با تغییر محیط یا با افزایش سن ADHD  تغییر کند. در مورد هر تغییری که تجربه می‌کنید یا هر مشکلی که مشاهده می‌نمائید با پزشک خود صحبت کنید.

اگر دارو مصرف می‌کنید، ممکن است مواردی پیش بیاید که باید دوز دارو  را تغییر دهید یا داروها را به کلی تغییر دهید. یا، ممکن است برای شما مفید باشد که بعد از تغییر شغل، درمان خود را شروع کنید. همچنین ممکن است با تغییرات متنوعی در شیوه زندگی خود درمان را آغاز کنید. به عنوان مثال، نظارت دقیق بر علائم ممکن است به شما کمک کند تشخیص دهید که به ساختار بیشتری در زندگی خود نیاز دارید تا بتوانید زمان کمتری را به جستجوی موارد بی جا اختصاص دهید. افزودن ساختار بیشتر و سازماندهی، ممکن کلیدی برای کمک به شما در مدیریت بهتر علائم باشد.

سخن پایانی

زندگی با ADHD یعنی نظارت بر علائم و تلاش فعالانه برای یافتن آنچه برای شما بهتر است. با حمایت و درمان مناسب، می‌توانید زندگی را برای خود ایجاد کنید که به شما امکان دهد  از همه پتانسیل خود استفاده نمائید.