مقدمه
باورهای غلط بسیاری در مورد شکل ظاهری افسردگی وجود دارد. ممکن است شخصی را تصور کنید که بیش از حد دلهره داشته باشد تا از رختخواب خود خارج شود. یا ممکن است شخصی را تصور کنید که به دلیل روحیه پایین قادر به کار یا فعالیت نیست. اما، در واقع، افسردگی اشکال مختلفی دارد و می‌تواند از نظر شدت متفاوت باشند. گاهی اوقات، افرادی دچار “افسردگی عملکردی” می‌شوند.
افسردگی عملکردی چیست؟
افسردگی عملکردی (Functional Depression) یا افسردگی با عملکرد بالا، یک تشخیص بالینی نیست. این بیشتر یک کلمه عامیانه است. اما این بدان معنی نیست که واقعی نیست. به هر حال، برخی از افراد مبتلا به افسردگی در دنیای خارج از خانه تا حدودی خوب هستند. آنها به محل کار خود می‌روند، قبض‌های خود را پرداخت می‌کنند و با مردم صحبت می‌کنند. حتی ممکن است مرتبا لبخند بزنند.
اما این بدان معنا نیست که آنها احساس افسردگی نمی‌کنند. برخی از این افراد ممکن است لحظه‌ای که از محل کار به خانه می‌آیند مستقیم به تختخواب بروند. یا ممکن است هر شب روی نیمکت بنشینند و تمام شب گریه کنند. آنها فقط می‌توانند افسردگی خود را از دیگران پنهان کنند.
اختلال افسردگی مداوم
کتابچه راهنمایی تشخیصی و آماری اختلال روانیDSM-5 جدیدترین معیارهای تشخیصی را برای ارزیابی بیماران روانی اعلام نموده است. در این راهنما انواع افسردگی وجود دارد و یکی از رایج‌ترین آنها اختلال افسردگی مداوم است. افرادی که عملکرد بالایی دارند به احتمال زیاد دچار اختلال افسردگی مداوم هستند. در اینجا برخی از علائم رایج این نوع از افسردگی ذکر شده است:
- عزت نفس پایین
- تغییر در عادات خواب (خواب زیاد یا خیلی کم)
- تغییر در اشتها (پرخوری یا کاهش اشتها)
- مشکل در تمرکز
- مشکل در تصمیم گیری
- احساس ناامیدی
به منظور اینکه مشخص شود فردی دچار این نوع افسردگی است، باید فرد این علائم را بین دو تا چند سال داشته باشد. در نتیجه، بسیاری از افرادی که این علائم را دارند، یاد گرفته‌اند که علی رغم داشتن این علائم، عملکرد خوبی از خود نشان دهند.
چگونگی تاثیر افسردگی بر عملکرد
برای اینکه مشخص گردد فردی افسرده است باید از نظر اجتماعی، شغلی یا آموزشی آسیب‌های دیده باشد. این بدان معنی است که روحیه کم آنها باید به نوعی در زندگی روزمره‌شان تداخل ایجاد کرده باشد. اما این بدان معنا نیست که آنها هنوز هم در برخی از مناطق عملکرد خوبی نخواهند داشت. در اینجا چند نمونه از چگونگی تجربه یک فرد مبتلا به افسردگی در زمینه‌های زندگی خود یا موارد دیگر آورده شده است:
- یک زن هر روز سر وقت به محل کار خود می‌رود و کار خود را به خوبی انجام می‌دهد. او به ندرت به فعالیت‌های اجتماعی مشغول می‌شود، اما احساس می‌کند هیچ نیازی برای بودن با افراد دیگر ندارد.
- یک مرد عصرها و آخر هفته با دوستانش به تفریح می‌رود و از زندگی اجتماعی غنی خود لذت می‌برد. با این حال او گاهی اوقات تلاش می‌کند تا روز کاری را پشت سر بگذارد زیرا افسرده است. از آنجا که او در خانه کار می‌کند، می‌تواند کارهای خود را دیرتر انجام دهد یا کارهای خاصی را به تعویق بیندازد بدون اینکه کسی بداند.
- زنی از پدر و مادرش که کهولت سن دارند مراقبت می‌کند. او در نگهداری از والدینش بسیار موفق است. اما در طول روز احساس تنهایی و افسردگی می‌کند. او از این که کلاس بیش از حد در دانشگاه دارد خسته می‌شود. به همین دلیل درس خود را رها می‌کند.
- یک دانشجوی از طریق کلاس‌های آنلاین به تحصیل خود ادامه می‌دهد و سعی می‌کند مدرک تحصیلیش را دریافت نمائید. اما از کار پاره وقت خود استعفاء می‌دهد زیرا فاقد انرژی و انگیزه کار است.
علل
مانند همه انواع افسردگی، افسردگی عملکردی نیز می‌تواند چندین علت مختلف داشته باشد. ممکن است دلیل ایجاد آن ترکیبی از علل ژنتیکی، بیولوژیکی یا سبک زندگی باشد که منجر به افسردگی عملکردی شده است. استرس، بیماری، غم حل نشده، مسائل سوء مصرف مواد، آسیب روحی، مسائل مربوط به زندگی فقط چند دلیل است که ممکن باعث شود فردی افسرده گردد.
دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است کسی دچار افسردگی عملکردی شود. یک فرد مبتلا به افسردگی عملکردی اغلب می‌تواند علائم خفیف داشته باشد تا بتواند به کار خود ادامه دهد. یا آنها می‌توانند یک کمال گرا باشند که می‌ترسند نشان دهند که مشکل دارند.
خطرات
افرادی که هنوز می‌توانند در حالی که افسرده هستند فعالیت کنند، ممکن است خود را متقاعد کنند افسردگی آنها چندان بد نیست.
حداقل رساندن مشکلات
برخی از افراد مبتلا به افسردگی با عملکرد بالا ممکن است وخامت وضعیت خود را به حداقل برسانند و کمتر به دنبال درمان بروند. در صورت عدم شناسایی افسردگی، احتمال اینکه از حمایت عاطفی دیگران برخوردار شوند نیز کمتر است. دوستان، اعضای خانواده و همکاران ممکن است تصوری از اینکه فرد حتی افسرده است نداشته باشند. علاوه بر این، کسی که دارای افسردگی با عملکرد بالا است ممکن است به خاطر دریافت کمک احساس گناه کنند (احساس گناه اغلب همراه با افسردگی است). آنها ممکن است فکر کنند افرادی که افسردگی بدتری دارند مستحق کمک هستند.
عدم پذیرش افسردگی
برخی افراد احساس می‌کنند نباید افسرده باشند. آنها همچنین ممکن است به خود بگویند هیچ دلیلی برای افسردگی ندارند. آنها ممکن است فکر کنند از آنجا که هنوز می‌توانند کار کنند، باید شادتر باشند. یا ممکن است آنها اعتقاد داشته باشند کسی که دارای شغل و خانواده است نباید افسرده شود. این افکار ممکن است مانع این شود که کمک بخواهند. انواع افسردگی از جمله افسردگی عملکردی می‌توانند احتمال خودکشی را افزایش دهند. کسی که افسردگی عملکردی دارد ممکن افکار بیشتری در مورد مرگ تجربه کند و احتمال اینکه فکر کند که به زندگی خود پایان دهد زیاد است.
افراد دیگر می‌توانند افسردگی با عملکرد بالا را اشتباه درک کنند. آنها ممکن است فکر کنند فردی که از نظر اجتماعی در سطح پایینی و کم حرف است علاقه‌ای به دوست بودن ندارد. یا ممکن است آنها به انگیزه مبارزه یک فرد به عنوان تنبلی اشاره کنند. این باورهای غلط است که حتی ممکن بزرگتر برای شخصی که از قبل با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند، ایجاد نمائید. آنها ممکن است انزوای اجتماعی خود را افزایش دهند و یا اینکه بخواهند وقتی واقعاً بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند، خوب عمل کنند، تا جبران خسارت نمایند.
درمان
افسردگی عملکردی ممکن است با دارو، روان درمانی یا ترکیبی از این دو درمان شود. اگر مشکوک به افسردگی عملکردی هستید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک باید در قدم اول بیماری‌های جسمی که ممکن است دلیل این رفتار باشد را بررسی کند. گاهی اوقات، مشکلات جسمی (مانند مشکلات تیروئید) می‌تواند باعث ایجاد افسردگی شود. اگر پزشک شما احساس می‌کند دارو برایتان موثر است، ممکن برای شما دارو تجویز کند. همچنین ممکن است به یک روانپزشک مراجعه کنید که متخصص داروهای بهداشت روان است.
علاوه بر این پزشک می‌تواند گفتگو درمانی را توصیه کند. انواع مختلفی از درمان وجود دارد که می‌تواند در درمان افسردگی موثر باشد، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT) است. در این روش درمانی مشاور سعی می‌کند افکار و احساساتی منفی که باعث ایجاد علائم افسردگی می‌شود را شناسایی کند و سپس آن را با روش‌های درمانی متناسب جایگزین نمائید.
سخن پایانی
گاهی اوقات برای اطمینان از اینکه وضعیت روحی عزیزانتان خوب است، می‌توانید با افرادی که در اطراف شما هستند صحبت کنید. حتی اگر از بیرون خوب به نظر برسند و به نظر می‌رسد عملکرد آنها کاملاً خوب است، ممکن است با مسائلی دست و پنجه نرم کنند که شما از آنها چیزی نمی‌دانید. اگر به شخصی در زندگی خود مشکوک هستید که افسردگی عملکرد بالایی دارد، با او صحبت کنید. روشن کنید که در صورت نیاز از آنها کمک بخواهید اشکال ندارد و افسردگی نشانه ضعف نیست و هر کسی می‌تواند دچار افسردگی شود.
