با وجود اینکه برخی از افراد فقط می‌توانند روابط دوستی کودکی خود را تا بزرگسالی حفظ کنند. اما حفظ دوستی دوران کودکی فواید بسیاری دارد. زیرا شما با این افراد غم‌ها و شادی‌های زیادی را در طول دوستیتان تجربه کردید و شخصیتی‌تان در همین سال‌ها شکل گرفته است. شما با هم به مدرسه رفتید، بازی کردید و در کلاس‌های ورزشی مختلف شرکت کردید. بنابراین این دوست خاص شخصیت اصلی شما را می‌شناسد.
اگر بتوانید در طول بزرگسالی نیز روابط خود را حفظ کنید، یک امتیاز برایتان است. اما داشتن دوستان مادام العمر از دوران کودکی نیز می‌تواند اشکالاتی داشته باشد. ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که در آن این دوستی‌ها زندگی یا سلامت روانی ما را بهبود نبخشد. حفظ آن دوستان دوران کودکی مهم است، اما همچنین دانستن اینکه چه زمانی باید آنها را رها کرد به همان اندازه مهم است.
جنبه‌های مثبت حفظ دوستی دوران کودکی
داشتن دوستانی که شما را قبل از تبدیل شدن به یک بزرگسال موفق می‌شناختند، مزایای سلامت روانی بسیاری دارد. همسالان شما به شکل‌گیری شما کمک کردند. شما می‌توانید در مورد خاطرات استخر، کلاس ریاضی و فارغ التحصیلی از دبیرستان صحبت کنید و لذت ببرید. این دوستان میدانند که شما چه زمانی خوشحال و چه زمانی خسته هستید.
شاید دوستتان شما را تشویق کرده باشد که با کسی که عاشق هستید صحبت کنید. شاید شما به دوستتان کمک کردید که نحوه رانندگی را بیاموزد. این خاطرات احتمالاً بخش بزرگی از شخصیت شما را تشکیل می‌دهند زیرا هر دو زمان شاد و غمگین را بایکدیگر تجربه کرده‌اید. شما رویدادهای مهم زندگی را با هم گذراندید.
حتی ممکن است قول داده باشید که برای همیشه دوست باشید، مهم نیست چه اتفاقی افتاده است. دوستی دوران کودکی که دوام بیاورد عالی است زیرا دوست شما بیشتر از بسیاری از مردم در مورد شما می‌داند.
مزایای سلامتی حفظ این دوستی‌ها
در یک مطالعه در سال 2021 روی 323200 فرد از 99 کشور مختلف در سراسر جهان انجام شد. نتیجه این این تحقیق نشان داد که ارزش دادن به دوستی با سلامتی بهتر، شادی بیشتر و سطح بالاتری از رفاه ذهنی در فرهنگ‌ها مرتبط است.
همچنین، طبق یافته‌های منتشر شده در مجله روانشناسی، پسرانی که در دوران کودکی زمان بیشتری را با دوستان خود می‌گذرانند، وقتی که به سن 30 سالگی می‌رسند، فشار خون و BMI پایین‌تری دارند و از نظر سلامتی در حالت بهتری هستند.
آزمایش رابطه دوستی دوران کودکی
سال‌های نوجوانی و سال‌های جوانی اغلب اوقات تحول در زندگی ما هستند. در حین اینکه تغییرات عمده‌ای در زندگی ما رخ می‌دهد، به بازسازی شخصیت خود نیز می‌پردازیم، در این زمان ممکن است به سمت افراد دیگر گرایش پیدا کنیم. در این زمان شما در حال این آزمون هستید که می‌خواهید به چه کسی تبدیل شوید. دوستی‌های طولانی مدت معمولا در طی این تغییرات ضربه می‌بیند.
دوستان برای رفتن به دانشگاه یا پیدا کردن شغل نقل مکان می‌کنند. بسیاری ازدواج می‌کنند و زمان کمی برای بودن با دوست‌های قدیمی خود دارند. در این حالت گاهی اوقات شما از دوست دوران کودکی خود جدا می‌شوید یا دوستی شما کم رنگ می‌شود. ممکن است کمتر تماس بگیرید، پیام بفرستید و کمتر صحبت کنید. شما دیگر مانند گذشته با هم وقت نمی‌گذرانید.
دوستی بزرگسالی
نوع جدیدی از دوستی، یعنی دوستی بزرگسالی، اغلب جای دوستی دوران کودکی را می‌گیرد. این افراد معتمد جدید در حال حاضر بیشتر با شما نقاط اشتراک دارند. آنها از نظر کاری، محل زندگی، زندگی اجتماعی و سبک زندگی به شما نزدیک‌تر هستند. آنها جنبه بزرگسالی شما را می‌شناسند.
این می‌تواند چیز خوبی باشد. اکنون شما مسیر جدیدی را آغاز کردید. حلقه جدیدی برای معاشرت پیدا کرده‌اید، شاید با افرادی که علایقشان با شما بیشتر هماهنگ هستید. شما در حال انتخاب‌های مختلف هستید. دوستانی که در بزرگسالی پیدا می‌کنید جنبه بزرگسالی شما را بهتر از دوستان دوران کودکی که ممکن است از آنها دور شده‌اید، می‌شناسند.
متأسفانه، زندگی در حال حرکت است و گاهی اوقات دوستان قدیمی از هم جدا می‌شوند. وجه مشترک شما با آنها ممکن است دچار مشکل شده باشد و احساس کنید بهتر است از آنها فاصله بگیرید. یا ممکن است همچنان به آن کودکی که از پنج سالگی می‌شناختید احترام بگذارید، اما هر دو به مسیرهای متفاوتی رفته‌اید.
جنبه های منفی حفظ دوستی دوران کودکی
آنها می‌توانند رشد ما را محدود کنند.
گاهی این دوستان دانسته یا ندانسته رشد ما را محدود می‌کنند. بیایید بگوییم که شما در تحصیلات عالی نبودید اما در ورزش کردن عالی بودید. در حالی که دوست شما “مغز” بود.
جاه طلبی‌های ورزشی شما منجر به تبدیل شدن شما به یک چهره ورزشی ستاره نشد. بنابراین، شما شغلی را به عنوان مربی شخصی در یک مرکز تناسب اندام محلی پیدا کردید. اما شما واقعاً می‌خواهید اکنون کار دیگری انجام دهید.
دوستان دوران کودکی ما را به گونه‌ای می‌بینند که گویی باید در زمان کودکی باید منجمد می‌شدیم. این تصور ممکن است شما را از مستقل بودن و حرکت در جهتی متفاوت باز دارد. این برچسب‌ها ممکن است شما را محدود کنند و شما را در جعبه قرار دهد.
شاید حتی این برچسب‌ها را درونی کرده باشید. بنابراین شما با اعتماد به نفس و عزت نفس بالایی که برای رفتن به یک زمینه جدید لازم است را ندارید. پس حفظ دوستی دوران کودکی همیشه هم خوب نیست.
تهدید سلامتی
گاهی اوقات فداکاری شما رفاه‌تان را تضعیف میکند. رها کردن دوست دوران کودکی سخت است زیرا به نظر بی وفایی می‌رسد. بر اساس مدت زمانی که با هم دوست بوده‌اید و سابقه‌ای که با هم دارید، ممکن است جدایی حتی یک گزینه هم نباشد.
گاهی اوقات حفظ دوستی‌های دوران کودکی به معنای نادیده گرفتن رفتارهای بی‌پروا یا شدیدا منفی یک دوست است. اگر به سلامت و تندرستی شما آسیب می‌رساند، حتماً در مورد وفاداری احتمالی نابجا او فکر کنید.
رفتارهایی که ممکن است شما را وادار به تجدید نظر در روابط دوستانه خود کند عبارتند از:
اگر دوست دوران کودکی شما به صورت کلامی توهین یا قلدری می کند، این دوستی دیگر سالم نیست. سرزنش کردن، دعوا کردن یا تهدید کردن، رفتارهای قابل قبولی از جانب یک دوست نیست.
اگر از دور هم جمع شدن با دوست قدیمی خودداری می‌کنید یا آنها باعث ناراحتی شما می‌شوند، شاید واقعاً می‌خواهید از او دوری کنید.
قلدری: آیا دوستتان خواسته های نامعقولی از شما دارد و به شما بی احترامی میکند؟ اگر این دوست مادام العمر سعی دارد شما را کنترل کند و واقعاً نفع شما در اولویت نیست، این ارادت به دوستی شما باید زیر سوال رود.
اگر دوست شما بی وقفه با شما دعوا میکند و احساس گناه در شما ایجاد می‌نمائید، به ضررهای این دوستی برای خودتان فکر کنید. این دوست ممکن است در زندگی شما دخالت کند و از نظر ذهنی و عاطفی شما را تحت فشار قرار دهد. اگر احساس خستگی می‌کنید و سعی می‌نمائید از این دوست دوری کنید. بهتر است به جدایی از این دوست به عنوان یک گزینه فکر کنید.
از بین رفتن دوستی دوران کودکی دردناک
تصمیم گرفتن برای دور شدن از یک دوست طولانی مدت که با او بزرگ شده‌اید می‌تواند یک چالش بزرگ باشد. آیا آنها جشن تولد شما را فراموش کرده‌اند یا با دیگران طوری رفتار می‌کنند که شما دوست ندارید؟ دوست شما ممکن است به خاطر یک رابطه عاشقانه یا شغل تحت فشار باشد.
اگر آنها رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که نمی‌خواهید با آنها دیگر ارتباط برقرار کنید، مکث کنید. را‌ه‌حل‌هایی برای کاهش استرس وجود دارد. شاید بتوانید به آنها کمک کنید. یا اگر آنها مایل نیستند، تصمیم بگیرید که آیا باید دوستی خود را متوقف کنید. گاهی اوقات شناختن یک نفر برای چندین دهه دلیل کافی برای زنده نگه داشتن دوستی شما نیست.
رها کردن دوست دوران کودکی بسیار سخت است. گاهی اوقات آنها را بدون انتخاب خود از دست می‌دهید. آن شخص بقایای زندگی گذشته شماست و خاطرات ارزشمندی را با شما به اشتراک گذاشته است. ممکن است احساس کنید که بخشی از خود قدیمی خود را از دست داده‌اید.
سخن آخر
دوستی دوران کودکی که تا بزرگسالی ادامه دارد، امتحان خود را پس داده است. دوستان مادام العمری که در دوران کودکی ریشه دوانده‌اند، حتی در مواقعی که شما آسیب‌پذیرترین هستید، به شما اهمیت می‌دهند. آنها با شما صادق هستند و آنچه را که می‌خواهید بشنوید به شما نمی‌گویند، بلکه آنچه را که باید بشنوید به شما می‌گویند. خوشحال کننده است که بدانید این نوع دوست همیشه پشت شماست. این سطح از اعتماد قیمتی ندارد. دوستان دوران کودکی را که زندگی سالم و پرنشاطی دارند و به شیوه‌ای مثبت و متعادل از شما حمایت می‌کنند، گرامی بدارید و نگه دارید.
