مقدمه
اگر احساس می‌کنید از نظر روحی مشکل دارید و فکر می‌کنید افسرد شده‌اید. در صورت داشتن پزشک خانوادگی ابتدا با او در این باره صحبت کنید. اگر ندارید، یک نوبت از پزشک عمومی بگیرید و در مورد علائم خود صحبت کنید. دلیل این پیشنهاد این است که ممکن شما یک بیماری جسمی مانند کمبود ویتامین و مواد معدنی، تغییرات هورمونی و تیروئید داشته باشید که علائم مشابه افسردگی ایجاد نمائید. همچنین ممکن دلیل این علائم عوارض جانبی دارو یا موارد دیگر باشد. با معاینه دقیق،پزشک می‌تواند سایر علل احتمالی افسردگی شما را رد کند. برای صحبت با پزشک درباره افسردگی باید حتما مراحل قبل را انجام دهید تا مطمئن شوید که هیچ مشکل جسمی ندارید.
درخواست کمک
اگرچه ممکن است از درخواست کمک خجالت بکشید اما چنین احساسی کاملا اشتباه است. افسردگی یک بیماری بسیار شایع و پزشکان در حال حاضر کاملا با آن آشنا هستند. به هیچ وجه اینکه شما احساس افسردگی می‌کنید عجیب و شرم‌آور نیست. بنابراین بدون هیچ‌گونه ترس و خجالت به پزشک مراجعه کنید و اقدام به صحبت با پزشک درباره افسردگی کنید تا هر چه سریعتر تحت درمان قرار بگیرید.
چگونگی مطرح کردن افسردگی
به پزشک خود بگویید که دیگر مثل خودتان نیستید و معتقد هستید که ممکن است افسرده باشید. با این کار دریچه‌ای برای پزشکتان باز می‌شود تا کمک لازم را به شما ارائه دهد.
آزمایش‌های مورد نیاز
متأسفانه، در حال حاضر یک آزمایش قطعی وجود ندارد که بتواند برای تشخیص افسردگی مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین پزشک شما باید چند کار مختلف انجام دهد. در ابتدا، پزشکتان باید معاینه بدنی و چندین آزمایش خون مختلف را انجام دهد تا سایر شرایطی را که ممکن است باعث ایجاد این علائم شود را رد کند. برخی از آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش کم خونی
- بررسی عملکرد تیروئید
- کراتینین و نیتروژن اوره خون
- بررسی عملکرد کبد
- قند خون ناشتا
- کلسترول
- سطح کلسیم و منیزیم
سوالات پزشکی
ممکن زمان صحبت با پزشک درباره افسردگی، وی چند سوال از شما بپرسد تا تشخیص دهد که آیا شما احتمالا علل محتمل برای ایجاد افسردگی را دارید یا خیر. برخی از علل شایع افسردگی به شرح زیر هستند:
- زن بودن
- تحت استرس بودن
- عوارض جانبی در دوران کودکی
- داشتن ویژگی‌های شخصیتی خاص
- داشتن سابقه خانوادگی افسردگی
- نداشتن دوستان یا روابط شخصی زیاد
- زایمان به تازگی
- داشتن سابقه افسردگی
- داشتن یک بیماری جدی
- مصرف داروهای تجویز شده خاص
- مصرف مواد مخدر یا الکل
علائم افسردگی
همچنین هنگام صحبت با پزشک در مورد افسردگی، ممکن وی از شما در مورد علائم افسردگی که دارید سوال کند. از جمله علائمی که ممکن از شما در مورد آن بپرسند به شرح زیر است:
- احساس غم یا افسردگی
- لذت نبردن از چیزهایی مثل گذشته
- تغییر در اشتها یا وزن
- بی خوابی یا خواب بیش از حد معمول
- احساس بی قراری
- احساس خستگی مفرط
- احساس ناامیدی
- احساس بی ارزشی
- احساس درماندگی
- احساس گناه
- داشتن مشکلات در فکر کردن، تمرکز یا تصمیم گیری
- تفکر مکرر درباره مرگ یا خودکشی
مشاهدات پزشک
پزشکتان تمام اطلاعاتی را که در زمان مراجعه به وی دارید را نیز در دفترچه خود ثبت می‌کند. افراد مبتلا به افسردگی اغلب علائم زیر را از خود نشان می‌دهند:
- ظاهر مشوش
- پرهیز از تماس چشمی
- یادآوری نکردن چیزها یا مشکل در تمرکز
- قدم زدن، جمع کردن دستان یا کشیدن موها
- ظاهری آشفته
- صحبت آرام با مکث طولانی
- آه کشیدن
- حرکت به آرامی
- خود کم بینی
- گریه یا غمگین به نظر رسیدن
گزینه‌های درمانی
اگر پزشک علل احتمالی دیگری را برای داستن این احساس شما رد نمائید و احساس کند که علائم و سوابقتان نشانگر افسردگی است. برای درمان آن پزشک ممکن از داروهای ضد افسردگی استفاده کند. یا ممکن است برای درمان شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد تا از طریق روان درمانی درمان شوید. البته ممکن هم از دارو و هم روان درمانی برای درمان افسردگی استفاده گردد.
روانپزشکان در زمینه استفاده از داروها برای درمان افسردگی و بیماری‌های روانی آموزش و تخصص ویژه‌ای دارند در حالی که متخصصان روان درمانی در استفاده از گفتاردرمانی برای کمک به افسردگی شما تخصص دارند. ترکیبی از این دو روش اغلب بهترین روش برای درمان افسردگی است.
روان درمانی
انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که می تواند در درمان افسردگی موثر باشند.
- رفتار درمانی شناختی (CBT): این نوع درمان معمولاً یک رویکرد کوتاه مدت است (غالباً بین 5 تا 15 جلسه) که بر شناسایی الگوهای تفکر منفی و جایگزینی آنها با روش‌های مفیدتر و یادگیری استراتژی‌های جدید متمرکز است.
- درمان بین فردی (IPT): این روش درمان مانند رفتار درمانی شناختی است که در ان بر شناسایی مشکلات موجود در روابط در کوتاه مدت و سپس بهبود روابط روابط و ارتباط با افراد دیگر متمرکز است.
داروها
پزشک یا روانپزشکتان همچنین ممکن است نوعی دارو برای درمان افسردگی شما تجویز کند. برخی از انواع مختلف ضد افسردگی که پزشک یا روانپزشکتان ممکن است تجویز کند شامل موارد زیر است:
- مهارکننده‌های باز جذب سروتونین (SSRI): این داروها شامل پروزاک (فلوکستین) و زولوفت (سرترالین) هستند که برای افزایش میزان سروتونین در مغز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- مهارکننده‌های باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI): این داروها شامل ونلافاکسین و دولوکستین می‌شوند که مصرف آن باعث افزایش میزان سروتونین و نوراپی نفرین در مغز می‌شود.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs): این داروها شامل دزپپرامین و آمی تریپتیلین می‌شود و در صورتی که سایر داروهای افسردگی مفید نباشند از این دارو استفاده می‌گردد.
- بوپروپیون: این دارو انتقال دهنده‌های عصبی نوراپی نفرین و دوپامین را تقویت می‌کند و توسط سازمان غذا و دارو ایالات متحده آمریکا برای درمان اختلال افسردگی اساسی و اختلال عاطفی فصلی تایید شده است.
داروهای ضد افسردگی معمولاً بعد دو تا چهار هفته اثر خود را نشان می‌دهند. اگرچه ممکن است 12 هفته طول بکشد تا اثربخشی کامل داشته باشند.
داروی جایگزین و مکمل
داروی مکمل نیز در صورت استفاده همراه با روان درمانی و دارو ممکن است اثرات مفیدی بر روی بهزیستی داشته باشد. طب سوزنی، مدیتیشن، نور درمانی و مکمل‌های گیاهی برخی از گزینه‌های جایگزین است که ممکن است برای درمان افسردگی تجویز شود. همیشه باید قبل از هر نوع درمان جایگزین با پزشک خود صحبت کنید.
به عنوان مثال، برخی از مکمل‌های پزشکی ممکن است با برخی از داروهای ضد افسردگی که در حال حاضر آن را مصرف می‌کنید یا قصد مصرف آن را دارید تداخلات دارویی داشته باشد. بنابراین لازم با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
خود مراقبتی
خود مراقبتی قسمت مهمی برای کنار آمدن با افسردگی است. تعدادی کار وجود دارد که می‌توانید انجام دهید که مکمل برنامه درمانی شما هستند. در اینجا مروری بر آنچه می‌توانید هنگام درمان افسردگی انجام دهید می‌اندازیم.
خواب کافی
تحقیقات نشان داده است که بین خواب و افسردگی رابطه پیچیده‌ای وجود دارد. بی نظمی در خواب جزء علائم رایج افسردگی است و مطالعات نشان می‌دهد که ممکن رابطه متقابل بین آنها وجود داشته باشد. خواب ناخوشایند خطر افسردگی را افزایش می‌دهد و پس از اینکه دچار افسردگی شدید، افسردگی منجر به کاهش کیفیت خواب شما می‌شود.
ورزش منظم
تحقیقات نشان می‌دهد که فعالیت بدنی منظم می‌تواند در درمان افسردگی خفیف تا افسردگی متوسط موثر باشد. در موارد متوسط تا شدید، ورزش می‌تواند مکمل مفیدی برای دارو و درمان باشد.
داشتن رژیم غذایی سالم
در حالی که محققان هنوز در تلاشند تا ارتباط بین رژیم غذایی و افسردگی را درک کنند. اما تردیدی وجود ندارد که خوب غذا خوردن می‌تواند سلامتی جسمی و روحی را بهبود بخشد. یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که علائم افسردگی هنگامی که افراد مشاوره تغذیه‌ای داشتند و به مدت 12 هفته رژیم غذایی سالم داشتند، کاهش یافت. رژیم خاصی برای تسکین علائم افسردگی وجود ندارد. با این حال، تمرکز بر یک رژیم غذایی متنوع که شامل غذاهای کاملاً تازه و مقدار زیادی میوه و سبزیجات باشد، پیشنهاد خوبی برای شروع است.
مدیریت استرس
استرس مزمن برای همه افراد مضر است، اما اگر شما یا شخصی که دوستش دارید افسردگی داشته باشید ضرر ان بیشتر نیز می‌شود. استرس می‌تواند حفظ عادات سالم و استراتژی‌های مثبت مقابله‌ای را که برای مدیریت علائم افسردگی لازم است را دشوارتر کند. افسردگی همچنین می تواند کنترل استرس را دشوارتر کند. به همین دلیل، مهم است که تکنیک‌های اثبات شده مدیریت استرس مانند مدیتیشن و تنفس عمیق را در برنامه کلی مراقبت از خود قرار دهید.
سخن پایانی
اگرچه ممکن است در ابتدا صحبت با پزشک درباره افسردگی دشوار باشد. اما صحبت کردن در این مورد اولین قدم مهم در جهت بهبود وضعیت سلامتی شما است. به پزشک خود بگویید که احساس ضعف کرده‌اید و احتمال دارد که افسرده باشید. سپس پزشک می‌تواند هرگونه بیماری زمینه‌ای پزشکی را که ممکن است در ایجاد علائم شما موثر باشد رد یا درمان کند. و درمان‌های مناسب را با توجه به بیماری که تشخیص داده است تجویز کند. شروع این مکالمه می‌تواند به شما کمک نمائید تا از دیگران کمک بگیرید.
