چگونه ضربه اجتماعی آسیب زا بر ما تأثیر می گذارد؟ 

حوادث آسیب زا و هولناکی  که بر گروه ها تأثیر می گذارد ممکن است مواردی مانند سقوط هواپیما، بلایای طبیعی ، تیراندازی گسترده ، قحطی ، جنگ یا بیماری همه گیر را شامل شود. از آسیب های جمعی شناخته شده می توان به برده داری آمریکا ، هولوکاست ، بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی ، حمله به پرل هاربر و حملات تروریستی 11 سپتامبر اشاره کرد. ما در حال حاضر یک آسیب جمعیت را از طریق بیماری همه گیری COVID-19  تجربه می کنیم. لازم نیست خودم و افراد دیگر در این وقایع حتما صدمه ببینند تا باعث تغییر آنها شود. به عنوان مثال تماشای اتفاقات رخ داده در اخبار می تواند رای ما آسیب زا باشد.

تجربیات آسیب زا ممکن است باعث تغییر گسترده ای در نحوه رفتار، احساس، همکاری و تربیت فرزندان در یک فرهنگ شود.

چگونه یک ضربه جمعی می تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد

برخی از تجربه‌های آسیب زا فردی هستند. به عنوان مثال یک حادثه یا مرگ فردی یا شکست عشقی ممکن است فقط یک نفر یه را تحت تأثیر قرار دهد. تجربیات آسیب زا می تواند منجر به انواع واکنشهای فیزیولوژیکی، روانشناختی، رابطه ای، معنوی و اجتماعی شود.

برخی از افراد از یک تجربه  تلخی که در آن اسیب دیده اند نسبتا خارج می شوند. افراد دیگر ممکن است توسط یک واقعه هولناک برای همیشه تغییر کنند. درجه دقیق پاسخ‌ها به تجربیات هولناک به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سابقه سکته قلبی، عوامل استرس زای فعلی سطح انعطاف پذیری و میزان روابط معنادار.

یک وضعیت آسیب زا ممکن است ظرفیت فرد را برای کنار آمدن با استرس تغییر دهد. ممکن است افراد احساس کنند زندگی آنها معنای خود را از دست داده است و ممکن است برای تجربه لذت تلاش کنند. گاهی اوقات  خاطرات تلخ با گذشت زمان کمرنگ می شوند، افراد ممکن است چند روز یا چند هفته با استرس، اضطراب یا مشکل خواب روبرو شوند اما با گذشت زمان علائم بهبود می یابد.

شرایط ناشی از ضربه

تروما با پیشرفت بسیاری همراه است. برخی از افراد به PTSD مبتلا می شوند – یک وضعیت در روانشناسی که با علائمی مانند کابوس و بازگشت به خاطرات گذشته مشخص می شود. علاوه بر این بسیاری از افراد ممکن است به دنبال یک واقعه آسیب زا با اضطراب کنار بیایند.

PTSD

افراد مبتلا به PTSD ممکن است در تمرکز مشکل داشته باشند و برای جلوگیری از هر چیزی که واقعه آسیب زا را به آنها یادآوری کند تمام تلاش خود را می کنند تا از آن دور شوند.

سایر تجربیات آسیب زا توسط کل گروه‌ها به اشتراک گذاشته می شود. به عنوان مثال برخورد با بیماری همه گیر COVID-19  یک آسیب جمعی بوده است و گرچه تأثیر آن بر سلامت روان می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد، اما توافق مشترکی بین اکثر افراد وجود دارد که این تجربه به نوعی بهزیستی روانشناختی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. خواهیم فهمید که تأثیرات جمعی و همچنین فردی در آینده بر ما چه بوده است.

اضطراب

اضطراب یکی از نشانه‌های احساس خطر است و بدون نشانه مسقیم بر ما تاثیر میگذارد و به یک احساس بیمارگونه تبدیل می شود.  بسیاری از افراد در نتیجه یک تجربه آسیب زا، اضطراب را تجربه کرده اند به عنوان مثال همه گیری کنونی کرونا باعث شده است که بسیاری از مردم احساس نا امیدی و عدم اطمینان از زندگی کنند چه آنها که نگران بیمار شدن هستند و چه آن هایی که نمی توانند به ملاقات عزیزانشان و بچه هایشان بروند یا افرادی که  نگران آینده مالی و تامین مخارج زندگی هستند. همه گیری یک تجربه جمعی ایجاد کرده است که سلامت روانی اکثر افراد را به روشی مشابه تحت تأثیر قرار می دهد.

جوامع مجبور شده اند نحوه برخورد خود با همه گیری کرونا را با عدم اطمینان را مشخص کنند  زیرا تاریخ مشخصی در مورد زمان بازگشایی جامعه یا زمان واکسن در دسترس نبوده است و کسی از آینده خبری ندارد.

پاسخ های مثبت به تروما

رویدادهای آسیب زا همچنین می توانند فرصتی برای رشد فوق العاده باشن در حقیقت محققان این رشد را پیروزی بعد از شکست مینامند.

داشتن عذت نفس قوی

برخی از افراد عزت نفس بیشتر و روابط مثبت بیشتری را گزارش می دهند. آنها ممکن است بگویند اگرچه آرزو می کنند این واقعه آسیب زا اتفاق نیفتد، اما احساس می کنند در مکان بهتری هستند زیرا از رویداد ها درس و تجربه کسب میکنند.

گاهی اوقات، کل گروه ها یا جوامع ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند که به آنها کمک کند تغییرات مثبت ایجاد کنند. آنها ممکن است احساس حمایت از یکدیگر کنند و خود را در یک هدف مشترک درکنار هم ببینند و حتی ممکن است درد روانی کمتری را گزارش کنند که این یک تجربه مشترک است.

هنگامی که گروه ها یا جوامع تجربه های آسیب زا را تجربه می کنند، می توانند استراتژی های تاب آوری مثبت و راه های مقابله از جمله زمزمه کردن، آواز خواندن و رقصیدن را توسعه دهند.

هم نتایج مثبت و منفی ممکن است

بیشتر تحقیقات اغلب بر روی افرادی است که پس از یک واقعه آسیب زا نتیجه مثبت یا منفی دارند. اما بعضی از افراد هر دو را تجربه می کنند. آنها ممکن است برخی از علائم PTSD را داشته باشند در حالی که همزمان نتایج مثبتی را در نتیجه یک واقعه آسیب زا تجربه می کنند.

همبستگی باعث بهبودی می شود

گاهی اوقات ، درد مشترک منجر به همبستگی می شود که باعث بهبود می شود زیرا، افراد ممکن است در برابر یک تجربه مشترک دفاع کنند و در تجربه مشترک خود معنی پیدا کنند.

برخی مطالعات نشان داده اند که درد مشترک در واقع می تواند به برخی گروه ها کمک کند تا با هم متحد شوند. این امر هم در آزمایش های آزمایشگاهی و هم در مطالعات انجام شده روی جوامعی که یک واقعه آسیب زا را تحمل کرده اند ، یافت شده است.

به عنوان مثال ، در یك مطالعه آزمایشگاهی ، از یك گروه از شركت كنندگان خواسته شد كه وظایفی را كه باعث درد می شود ، مانند غوطه ور كردن دستانشان در آب سرد یخ یا انجام اسكات دیواری به حالت ایستاده ، انجام دهند. به گروه دیگر وظایفی داده شد که دردی ایجاد نمی کردند ، مانند غوطه ور شدن دستانشان در آب دمای اتاق و تعادل روی یک پا به مدت 60 ثانیه.

شرکت کنندگان در گروه درد در مقایسه با گروهی که درد احساس نکرده اند ، احساس پیوند بیشتری با یکدیگر دارند. مطالعات پیگیری نشان داد که تجربیات درد همچنین همکاری بین اعضای گروه را افزایش می دهد. ²

همین پدیده در سال 2010 وقتی شیلی زمین لرزه ای را تجربه کرد که بیش از 22000 خانه را تحت تأثیر قرار داد ، نشان داده شد. محققان دریافتند افرادی که برای بدست آوردن آب، غذا، هیزم، سرپناه و حمایت عاطفی با یکدیگر کار می کردند تأثیر کمتری در ضربه نشان می دهد.

همکاری با یکدیگر برای کمک به یکدیگر نوع دوستی، حمایت اجتماعی، انسجام و باورها و ارزشهای مثبت اجتماعی را افزایش می دهد.

پاسخ های منفی به آسیب جمعی

تمام جوامع ممکن است همان علائم را داشته باشند و وقتی کل جامعه آسیب می بیند بهبودی دشوارتر می شود.

یافتن ارائه دهندگان خدمات درمانی که آسیب دیده هم نباشند دشوار است. و هنگامی که در اطراف دوستان و خانواده خود هستید که با علائم دست و پنجه نرم می کنند ، احتمال دارد که خودتان این علائم را از خود بروز دهید. این تجربه بسیار شایع است و از آن به عنوان ترومای جانشین یاد می شود.

 ممکن است یک جامعه پس از قحطی، مواد غذایی را ذخیره کند، حتی اگر غذا دوباره فراوان باشد. اضطراب ممکن است مسری و واگیردار باشد زیرا همه در زندگی استرس را تجربه می کنند و ممکن است افراد جامعه آسیب ببینند و یا کل جوامع برای حرکت به جلو تلاش کنند.

ترومای بین نسلی

افرادی که تجربه های آسیب زا را تحمل کرده اند ممکن است پاسخ های ضربه ای خود را به نسل بعدی منتقل کنند. این را می توان در خانواده ها مشاهده کرد، والدینی که در کودکی مشکلات  قابل توجهی را تجربه کرده اند ممکن است کودکان خود را و مضطرب تربیت کنند.

با این حال، آسیب های بین نسلی در کل جوامع نیز دیده می شود.  به عنوان مثال افرادی که از نسل کشی جان سالم به در برده اند ممکن است کودکانی را که علائم آسیب دیدگی را نشان می دهند تربیت کنند حتی اگر آنها در واقعه آسیب زا حضور نداشته باشند.

یک مطالعه نشان داد که ترومای بین نسلی که در اوکراین در حال وقوع است. به نظر می رسید افرادی که از هولودومور، گرسنگی جمعی میلیون ها اوکراینی شوروی از سال 1932 تا 1933 جان سالم به در بردند  ضربه های روحی و روانی خود را به فرزندان و نوه های خود منتقل کردند.

یک مطالعه در سال 2020 نشان داد که مسائلی مانند رفتارهای پرخطر اضطراب واسترس، احتکار مواد غذایی، پرخوری، سبک های اقتدارگرایانه والدین، ​​نیاز شدید عاطفی و اعتماد پایین جامعه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود به نظر می رسید نسل های جوان حتی در صورت ایمن بودن در حالت زنده ماندن به سر می برند.

جوامعی که از تجربیات آسیب زا جان سالم به در می برند از جنگ گرفته تا بلایای طبیعی  ممکن است پاسخ های آسیب زا خود را به نسل های جوان منتقل کنند، داستان هایی که آنها می گویند و رفتارهایی که از خود نشان می دهند ممکن است باعث شود نسل های جوان رفتار کنند که گویی دچار این ضربه روحی نیز شده اند.

برخی تحقیقات نشان می دهد که حوادث هولناک یک فرد یا جامعه که می توانند از نسلی به نسل دیگر منتقل شوند فقط روانشناختی یا رفتاری نیستن بلکه عواقب بیولوژیکی نیز ممکن است ناشی از ضربه باشد.

مطالعه ای که به بررسی طول عمر اسیران جنگ داخلی واسیران جنگی پرداخت نشان داد سربازانی که در شرایط سخت تری نگهداری می شوند دارای فرزندان پسری هستند که در سنین پایین فوت می کنند.

محققان دریافتند که فرزندان پسری که پدرهایشان اسیر بودند و در بدترین شرایط اردوگاه به سر می بردند در سن 45 سالگی 1.1برابر بیشتر از پسران غیر اسیر و 1.09 برابر بیشتر از پسران اسیر سابق در هنگام مرگ داشتند که در شرایط اردوگاه بهتر بودند.

وضعیت اسارت در گذشته پدر هیچ تأثیری در طول عمر دختران نداشت، نویسندگان از این تحقیق گمان می کنند که ژنتیک پدر تحت تأثیر قرار گرفته است و ضربه روحی بر روی پسران آنها تأثیر داشته است.

علاوه بر این مطالعات، آسیب های بین نسلی اغلب به دلیل فقر، حبس، خشونت در جامعه و بدرفتاری که در خانواده ها رخ می دهد  معمولاً در جامعه ما رخ می دهد.

تغییرات اجتماعی در آسیب های جمعی

بعضی اوقات تأثیر ضربه جمعی تأثیرات طولانی مدتی بر نحوه عملکرد یک جامعه دارد. برای مثال حملات 11 سپتامبر را در نظر بگیرید.

یک تغییر عمده که پس از این حملات رخ داد روش غربالگری مسافران توسط TSA بود.

 قوانینی در مورد حمل بار در مسافرت با هواپیما تغییر کرد و رویه های غربالگری نیز تغییر کردند .این اقدامات محافظتی در نتیجه آن واقعه امروز نیز پابرجاست، این یک تغییر اجتماعی ناشی از آسیب های جمعی بود.

پوشش رسانه ای

نحوه پوشش رسانه ای یک حادثه مهم ممکن است تأثیر قابل توجهی در نحوه واکنش افراد و جوامع به وقایع آسیب زا داشته باشد.

بمب گذاری های ماراتن بوستون

یک نمونه از چگونگی تأثیر رسانه بر واکنش آسیب زا واکنش های بمب گذاری های ماراتن بوستون بود. یک نظر سنجی که دو یا چهار هفته پس از بمب گذاری ها  در ایالات متحده انجام شد. سپس شش ماه بعد دوباره مورد بررسی قرار گرفتند.

پاسخ آنها علائم استرس حاد آنها را اندازه گیری کرد. آنها همچنین گزارش کردند که چقدر وقت خود را صرف تماشای پوشش رسانه ای در مورد بمب گذاری کرده اند آنها گزارش دادند که آیا تصاویر گرافیکی (خونی) هستند یا غیر گرافیکی (غیرخونی) هستند.

شش ماه بعد  آنها علائم استرس پس از سانحه را گزارش کردند  ترس خود را از تروریسم ارزیابی کردند و گزارش دادند که چگونه سلامت جسمی و عاطفی آنها در عملکرد اجتماعی و شغلی هفته گذشته تداخل می کند.

افرادی که بیشتر در معرض تصاویر گرافیکی قرار گرفتند. علائم استرس حاد را در هفته های بعد از بمب گذاری گزارش کردند  آنها همچنین گزارش کردند که علائم استرس پس از سانحه  ترس بیشتر از تروریسم در آینده و اختلال عملکرد شش ماه بعد افزایش یافته است.

محققان نتیجه گرفتند که هم میزان قرار گرفتن در معرض رسانه ها و هم محتوای گرافیکی با افزایش علائمی که افراد در آن تجربه کرده اند ارتباط دارد. 

اخبار در مورد یک رویداد آسیب زا

نمایش رسانه ها بسیار به آسیب دیدگی در جامعه کمک می کند،  بنابراین مهم است که از اخباری که در طی یک واقعه هولناک یا آسیب زا مصرف می کنید آگاه باشید بارها و بارها تماشای تصاویر وحشتناک از مرگ، ویرانی و ناامیدی می تواند شما را دچار آسیب کند  حتی اگر در معرض خطر جسمی نباشید.

اینترنت باعث شده دسترسی به اخبار بصورت شبانه روزی آسان باشد و ممکن است وسوسه انگیز باشد که دائماً در اخبار و خبرهای حوادث اخیر  گشت بزنید تا احساس کنید که در مورد آخرین اتفاقات به روز هستید، اما ممکن است بدون غرق شدن مداوم در مطالب ، به روز باشید.

رسانه های اجتماعی

رسانه های اجتماعی نیز در واکنش جمعی به یک واقعه آسیب زا نقش دارند در هر لحظه می توانید به رسانه های اجتماعی مراجعه کنید تا ببینید افراد دیگر چگونه به یک فاجعه طبیعی یا اقدام تروریستی واکنش نشان می دهند در رسانه های اجتماعی ، تصاویر، داستان ها می توانند به اشتراک گذاشته شوند.

تلفات منفی در سلامت روان

این احتمال وجود دارد که در طی یک رویداد مهم آسیب زا مجذوب شدن در شبکه های اجتماعی برای سلامت روان شما مضر باشد.  گوش دادن به صحبت های مردم در مورد بهترین راه برای پاسخگویی به یک اتفاق وحشتناک. به عنوان مثال ممکن است احساس ناامیدی شما را افزایش دهد، یا اینکه بارها و بارها با تماشای همان تصاویر گرافیکی می تواند به سلامتی آسیب بزند اغلب  استفاده از شبکه های اجتماعی مفید است اما بهتر از مدتی آن را کنار گذاشته تا کمی به مغز خود استراحت دهید.

رسانه های اجتماعی می توانند مثبت باشند

زمان هایی وجود دارد که پاسخ های شبکه های اجتماعی می تواند مفید باشد صحبت با افراد دیگری که می توانند با تجربیات شما ارتباط برقرار کنند و درد شما را شریک می شوند می تواند به شما در بهبودی کمک کند. 

افراد می توانند بخشی از شبکه های پشتیبانی شوند با گروه های فرآیندی آشنا کنند و در آنها شرکت کنند و با وبینارها و برنامه های پانلی که دیگران در آن پردازش مشاهده می کنند آشنا شوند.

به دنبال حملات تروریستی سال 2015 در پاریس ، محققان مکالمات موجود در توییتر را بررسی کردند. آنها توئیت هایی با هشتگ های خاص جمع آوری کردند و از آنها برای شناسایی بیش از 62000 حساب استفاده کردند. سپس  آنها محتوای توییت های این کاربران را از آوریل 2015 تا ژوئن 2016 تجزیه و تحلیل کردند تا کاربردهای مختلف کلمات را قبل و بعد از حملات شناسایی کنند.

آنها فراوانی اصطلاحات تأثیرگذار مثبت و منفی را در بیان مقادیر مشترک، ابراز ناراحتی، اضطراب و عصبانیت و اصطلاحات مربوط به رفتار اجتماعی را اندازه گیری کردند.

به طور کلی آنها دریافتند که افزایش اصطلاحات تأثیر منفی و ابراز اضطراب و اندوه بیش از یک هفته طول کشید.

استفاده از اصطلاحات مربوط به رفتارهای اجتماعی و ارزشهای مشترک روز بعد از حملات افزایش یافت و در ماههای پس از حملات همچنان بالا بود.

این الگو این ایده را پشتیبانی می کند که پس از یک فاجعه، اعضای جامعه مربوطه درباره تجربیات خود صحبت می کنند این می تواند به یک احساس جمعی منجر شود که ممکن است باعث رشد رفتار اجتماعی از جمله همبستگی شود.

سخن پایانی

پس از یک واقعه آسیب زا مهم است که نحوه پاسخ شما و همچنین واکنش جامعه به این رویداد را در نظر بگیرید همچنین وقتی به یک واقعه آسیب زا به عنوان راهی برای همبستگی برای منافع عمومی نگاه می کنید، متوجه می شوید که می توانید سریعتر از تجربه بهبود پیدا کنید و فقط ممکن است دریابید که قادر هستید قوی تر و بهتر از قبل به جلو بروید. پس سعی کنیم از اتفاقات گذشته درس بگیریم و آنها را بهبود ببخشیم و پیشرفت کنیم. همکاری با یکدیگر برای کمک به هم نوع دوستی ، حمایت اجتماعی ، انسجام باورها و ارزشهای مثبت اجتماعی را افزایش می دهد.