مقدمه
هنگامی که افراد در مورد افسردگی فکر می‌کنند. آنها اغلب افسردگی را دو بخش تقسیم می‌نمایند. بخش اول که افسردگی بالینی که نیاز به درمان دارد و بخش دوم افسردگی عادی که تقریبا هر کسی می‌تواند آن را تجربه کند. درک افسردگی به عنوان یک بیماری می‌تواند دشوار باشد. در حالی که انواع متداول افسردگی وجود دارد که کمتر کسی با آن اشنا است. ما در این مطلب 7 نوع متداول افسردگی را برایتان توضیح می‌دهیم.
افسردگی چیست؟
از دیدگاه پزشکی، افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث ایجاد احساس مداوم پریشانی یا غم و اندوه و از دست دادن علاقه به چیزهایی مختلفی می‌شود که معمولاً باعث ایجاد لذت در افراد می‌گردید. افسردگی بر احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند توانایی شما را در انجام کارهای روزانه و ادامه زندگی روزمره مختل کند. دلایل مختلفی برای افسردگی وجود دارد که بعضی از آنها را به طور کامل هنوز تشخیص داده نشده است. انواع متداول افسردگی های رایج شامل موارد زیر است.
اختلال افسردگی اساسی یا بنیادی MDD
هنگامی که افراد از اصطلاح افسردگی بالینی استفاده می‌کنند، منظورشان اختلال افسردگی اساسی MDD است. اختلال افسردگی اساسی یک اختلال خلقی که با تعدادی از علائم که در ادامه آمده است مشخص می‌گردد:
- حالت پریشانی
- عدم علاقه به فعالیت‌هایی که معمولاً از آنها لذت می‌بردید
- تغییرات در وزن
- تغییرات در خواب
- خستگی
- احساس بی ارزشی و گناه
- مشکل در تمرکز
- فکر مرگ و خودکشی
اگر فردی بیشتر از دو هفته این علائم را تجربه کند، به احتمال زیاد افسردگی او MDD تشخیص داده می‌شود.
اختلال افسردگی دائم PDD
دیستیمیا (dysthymia)، که اکنون به عنوان اختلال افسردگی دائم شناخته می‌شود. به نوعی از افسردگی مزمن مربوط می‌گردد که فرد بیمار بیش از دو سال آن را داشته است. ممکن این افسردگی خفیف، متوس یا شدید باشد. افراد ممکن است دوره‌های کوتاه احساس افسردگی را تجربه نکنند، اما این تسکین علائم به مدت دو ماه یا کمتر طول می‌کشد. در حالی که علائم این نوع افسردگی به اندازه اختلال افسردگی اساسی شدید نیستن ، اما همه گیر و طولانی مدت هستند. علائم PDD عبارتند از:
- احساس غم و اندوه
- از دست دادن علاقه و لذت
- عصبانیت و تحریک پذیری
- احساس گناه
- عزت نفس پایین
- بی حالی یا خواب ماندن
- زیاد خوابیدن
- احساس ناامیدی
- خستگی و کمبود انرژی
- تغییر در اشتها
- مشکل در تمرکز
برای درمان اختلال افسردگی دائم که یکی از انواع متداول افسردگی از داروها و روان درمان استفاده می‌شود. براساس نظریه موسسه ملی بهداشت روان، 1.5 درصد بزرگسالا در ایالات متحده در سال گذشته به اختلال افسردگی دائم مبتلا بوده‌اند. این اختلال در زنان 1.9 درصد و مردان 1 درصد بود. که نشان امار نشان می‌دهد زنان بیشتر تحت تاثیر این افسردگی هستند. محققان تخمین می‌زنند که در حدود 1.3 درصد از کل بزرگسالان ایالات متحده در برخی از دوره‌های زندگیشان به این اختلال مبتلا شده باشند.
اختلال دوقطبی
اختلال دو قطبی نوعی اختلال خلقی است که با دوره‌هایی از رفتارهای غیر طبیعی شناخته می‌شود، که از آن به عنوان شیدایی یاد می‌گردد. این دوره‌ها ممکن است خفیف باشد (هیپومانیا) یا ممکن است به حدی شدید باشد که باعث اختلال چشمگیر در زندگی فرد شود. به نحوی که نیاز باشد فرد در بیمارستان بستری شود. یا بر تمام احساسات فرد تاثیر بگذارد. اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به اختلال دو قطبی نیز دوره‌هایی از افسردگی اساسی دارند. علاوه بر اینکه فرد مبتلا به افسردگی خلق و خوی پریشان دارد، اغلب دارای طیف وسیعی از علائم جسمی و عاطفی را نیز از خود نشان می‌دهد. این علائم شامل موارد زیر است:
- خستگی، بی خوابی و بی حالی
- درد، حریک روانی و حرکتی بدون دلیل
- ناامیدی و از دست دادن عزت نفس
- تحریک پذیری و اضطراب
- بلاتکلیفی و بی نظمی
خطر خودکشی در بیماری دو قطبی حدود 15 برابر بیشتر از افراد عادی است. روان پریشی (از جمله توهم و هذیان) نیز می‌تواند در موارد شدیدتر رخ دهد.
افسردگی پس از زایمان PPD
بارداری می‌تواند باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در هورمون‌ها شود که اغلب بر روحیه زنان تاثیر می‌گذارد. افسردگی می‌تواند در دوران بارداری یا بعد از تولد کودک ایجاد گردد. این افسردگی یکی از انواع متداول افسردگی است.
افسردگی پس از زایمان که در حال حاضر در دسته افسردگی با شروع پریودی طبقه بندی می‌شود، در گذشته از آن به عنوان baby blues یاد می‌شد. تغییر حالت، اظطراب، تحریک پذیری و سایر علائم پس از زایمان غیرمعمول نیست و اغلب تا دو هفته ادامه دارد. علائم PPD شدیدتر و طولانی‌تر هستند. علائم این نوع از افسردگی به شرح زیر است:
- روحیه کم، احساس غم و اندوه
- نوسانات شدید خلقی
- کناره‌گیری اجتماعی
- مشکل پیوند با کودک خود
- تغییر اشتها
- احساس درماندگی و ناامیدی
- از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می‌برد
- احساس ناکافی یا بی ارزش بودن
- اضطراب و حملات وحشت
- فکر صدمه زدن به خود یا کودک
- افکار خودکشی
علت افسردگی پس از زایمان معمولا بی‌حالی مداوم و غمگینی است که نیاز به درمان پزشکی دارد. البته یک حالت روان‌پریشی پس از زایمان نیز وجود دارد که در آن فرد بیمار گیج است و توهم دارد. در صورت عدم درمان، این بیماری می‌تواند تا یک سال ادامه یابد. خوشبختانه، تحقیقات نشان داده است که درمان‌هایی مانند ضد افسردگی، مشاوره و هورمون درمانی می‌توانند موثر باشند.
بخوانید: “10 نکته برای مقابله با افسردگی در رابطه”
اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی PMDD
از جمله علائم رایج سندرم پیش از قاعدگی PMS می‌توان مواردی مانند تحریک‌پذیری، خستگی، اضطراب، بدخلقی، نفخ، افزایش اشتها، ولع مصرف مواد غذایی، درد و حساسیت پستان اشاره کرد. اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی PMDD علائم مشابهی با سندرم پیش از قاعدگی دارد. البته در PMDD علائم بیشتر مربوط به خلق و خوی است. علائم PMDD ممکن شامل موارد زیر باشد:
- خستگی مفرط
- احساس غمگینی، ناامیدی یا انتقاد از خود
- احساس شدید استرس یا اضطراب
- تغییر حالت، غالباً با گریه
- تحریک پذیری
- عدم توانایی در تمرکز
- زیاده‌روی در غذا خوردن
- اختلال عاطفی فصلی SAD
اگر در طول ماه‌های زمستان افسردگی، خواب آلودگی و افزایش وزن را تجربه می‌کنید اما در بهار کاملاً خوب هستید. ممکن است دچار بیماری معروف اختلال عاطفی فصلی SAD شده باشید. که در حال حاضر با نام اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی نیز شناخته می‌شود. اعتقاد بر این است که SAD در اثر اختلال در ریتم شبانه روزی طبیعی بدن ایجاد می‌گردد. نور وارد شده از طریق چشم بر این ریتم تأثیر می‌گذارد. و هرگونه تغییر فصلی در الگوی شبانه روز می‌تواند باعث ایجاد اختلال منجر به افسردگی شود.
تعیین میزان شیوع SAD ممکن است دشوار باشد زیرا این بیماری اغلب تشخیص داده نمی‌شود و گزارش نمی‌گردد. در مناطقی که از استوا فاصله دارند این اختلال بیشتر دیده می‌شود. به عنوان مثال، تخمین‌ها نشان می‌دهد که SAD بر 1٪ از جمعیت فلوریدا تأثیر می‌گذارد. در حالی که این تعداد در آلاسکا به 9 درصد افزایش می‌یابد. SAD بیشتر در مناطق شمالی یا دور جنوبی کره زمین دیده می‌شود و غالباً می‌تواند با نور درمانی درمان شود تا فقدان فصلی نور روز جبران گردد.
افسردگی آتیپیک
آیا علائمی از افسردگی (مانند پرخوری، خواب زیاد یا تحریک‌پذیری شدید) را تجربه می‌کنید اما خود را ناگهان در برابر یک اتفاق مثبت می‌بینید؟ بر اساس این علائم، ممکن است شما مبتلا به افسردگی آتیپیک باشید. در حال حاضر از این افسردگی اصطلاحات به عنوان اختلال افسردگی با ویژگی‌های غیرمعمول یاد می‌کنند. افسردگی آتیپیک با مجموعه خاصی از علائم همراه است:
- خوردن زیاد غذا یا افزایش وزن
- خواب زیاد
- خستگی ، ضعف و احساس “سنگین”
- حساسیت شدید به طرد شدن
- حالات کاملاً واکنشی
افسردگی غیرمعمول در واقع شایعتر از آن است که از نام آن پیداست. برخلاف سایر انواع افسردگی، افراد مبتلا به افسردگی غیرمعمول ممکن است به نوعی داروی ضد افسردگی که به عنوان یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز MAOI شناخته می‌شود، بهتر پاسخ دهند.
