مقدمه
اگر پزشک متخصص، تشخیص داده باشد کودک شما اختلال نافرمانی مقابله جویانه (ODD) تشخیص دارد. ممکن است سردرگم باشید. که از کجا شروع کنید و چگونه این اختلال را درمان نمائید. جستجوی اطلاعات برای یافتن آنچه ارزش خواندن ندارد فقط اتلاف وقت شماست. بیایید با برخی از اطلاعات اساسی همراه با منابعی برای یادگیری بیشتر در مورد نحوه پرداختن به رفتارهای خاص و پشتیبانی آنها، شروع کنیم تا بتوانید به بهترین وجه به کودک خود در درمان ODD کمک کنید.
اختلال نافرمانی مقابله جویانه چیست؟
ODD نوعی اختلال بهداشت روانی است که در آن کودک پرخاشگری و رفتار غلط را هدفمند انجام می‌دهد. تصور می‌شود که تقریباً 10 تا 20 درصد کودکان در سنین مدرسه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اختلال رفتاری در پسران بیشتر از دختران است. هنگام فکر کردن در مورد این رفتارها، مهم است که درک کنیم بسیاری از کودکان بدون اختلال نافرمانی مقابله جویانه برخی از این رفتارها را از زمان خاصی از سن خود، نشان می‌دهند.
رفتار غیرعادی در مبتلایان
شاید این سوال برایتان پیش آید بنابراین چه مشکلات رفتاری عادی هستند و چه چیزهایی نیستند؟ ODD الگویی از سرکشی، منفی نگری و خصومت است که اساساً ثابت است. این تشخیص معمولاً تا زمانی که حداقل 6 ماه این رفتارها ادامه نداشته باشد، انجام نمی‌شود.
علائم اختلال نافرمانی مقابله جویانه در مقابل رفتارهای طبیعی کودک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- به راحتی اذیت یا تحریک شدن
- مشاجره بیش از حد با والدین و دیگر شخصیت‌های بزرگسال
- طغیان‌‌های مکرر عصبانی
- سرخوردگی و عدم تمرکز کودک، همراه با کاهش عزت نفس و مشکل در ایجاد و برقراری دوستی
- دروغ گفتن و مقصر دانستن دیگران
- به طور هدفمند دیگران را آزار می‌دهد و عمداً باعث درگیری می‌شود.
- امتناع از پیروی از قوانین
- به نظر می‌رسد فاقد وجدان است
- انتقام جویی ، کینه توزی نسبت به دیگران
این علائم ممکن است از خفیف تا شدید متفاوت باشد، اما معمولاً در دوران پیش دبستانی و تقریباً همیشه قبل از بلوغ بروز می‌کند. این رفتارها معمولاً اختلالات قابل توجهی را هم در خانه و هم در محیط مدرسه ایجاد می‌کند. خوشبختانه، گرچه این رفتارها می‌تواند والدین و معلمان را آزار دهد. اما حدود دو سوم از کودکان در اواخر نوجوانی به صورت کامل درمان می‌شوند.
دلیل اختلال ODD
دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث ODD می‌شود؛ اما به احتمال زیاد ترکیبی از عوامل است. ژنتیک می‌تواند نقش داشته باشد و ممکن است حساسیت به این بیماری را افزایش دهد. سطح غیر طبیعی انتقال دهنده‌‌های عصبی در مغز ممکن است نقش بیوشیمیایی داشته باشد. در حالی که اختلال نافرمانی مقابله جویانه می‌تواند در کودکان خانواده‌های مهربان و پایدار ایجاد نشود. غیر معمول نیست که این کودکان خانه و زندگی ناکارآمد و یا در معرض خشونت داشته باشند.
ODD ممکن است همراه با سایر بیماری‌ها مانند اختلال کمبود توجه (ADD)، اختلالات اضطرابی، اختلال دو قطبی و اختلالات زبانی رخ دهد. گاهی اوقات مدتی طول می‌کشد تا بین ODD و سایر اختلالات رفتاری رایج در کودکان مانند ADD / ADHD تمایز قایل شد.
در حالی که دو سوم کودکان بیش از حد ODD رشد می‌کنند، حدود 30٪ به اختلال سلوک ادامه می‌دهند.
تشخیص بیماری
کار‌‌هایی که باید بعد از تشخیص ODD انجام دهید؟ هنگامی که کودک شما برای اولین بار مبتلا به ODD تشخیص داده می‌شود، ضروری است که هرچه بیشتر در مورد این اختلال یاد بگیرید و اطلاعات جمع آوری کنید. این کار نه تنها به شما کمک می‌کند روش‌‌هایی برای کنار آمدن با رفتارها بیاموزید. بلکه یادآوری اینکه اکثر کودکان از این اختلال رنج می‌برند، می‌تواند اطمینان بخش باشد. دانستن این مسئله ممکن است قدرت بیشتری در کنار آمدن، با رفتارهای دشوار امروزی به شما بدهد.
مواردی می‌توانند در مورد چگونگی رفتار والدین نسبت به فرزند ODD بسیار مفید باشند. برخی از این موارد عبارتند از:
- راه حل‌‌های همکاری و پیشگیرانه
- درمان متقابل والدین و کودک
درمان
بسته به اینکه چه کسی اختلال کودک شما را تشخیص داده است، ممکن است لازم باشد با یادگیری ابزاری برای مدیریت رفتار کودک، یک درمانگر پیدا کنید که بتواند در کنار شما به تشخیص و درمان کمک کند. مشخص شده است که این روش درمانی برای کودکان مبتلا به ODD به خوبی کار می‌کند. و همچنین احتمال پیشرفت ODD در اختلال را در دوران کودکی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی در بزرگسالی کاهش می‌دهد.
شما می‌توانید از پزشک یا درمانگر خود سوال کنید که آیا کسی را که متخصص در درمان کودکان مبتلا به ODD است می‌شناسد و از آنها کمک بگیرید. والدینی که با کودکی مبتلا به ODD زندگی کرده‌اند اغلب با آزمون و خطا یاد گرفته‌اند. و ممکن است نکات ارزشمندی را در یافتن درمانگر و روانپزشک مناسب به شما ارائه دهند. معمولاً یک روانپزشک کودک یا نوجوان است که از کودک مبتلا به ODD را درمان می‌کند.
اولین قدم مهم این است که به متخصص اطفال کودک خود مراجعه کنید. زیرا برخی از شرایط وجود دارد که ممکن است منجر به رفتارهایی شود که به عنوان اختلال نافرمانی مقابله جویانه شناخته شود. بنابراین انجام یک بررسی کامل توسط پزشک متخصص توصیه می‌شود.
هماهنگی با مدرسه
اگر فرزند شما مدرسه‌ای می‌باشد، مهم است که با معلم فرزند خود یا دیگران که مدرسه درگیر آموزش او هستند، ملاقات کنید. تلفیق یک برنامه مدرسه محور با والدین مثبت در خانه بسیار موثر است.
خدمات آموزشی ویژه می‌تواند پشتیبانی عالی برای کودک شما را فراهم کند. قانون آموزش افراد دارای معلولیت (IDEA) یک قانون فدرال است که به کودکان معلول اجازه می‌دهد در خدماتی ارائه شده‌ی محیط مدرسه فعالیت کند.
این قانون زمانی استفاده می‌شود که این اختلال عملکرد تحصیلی کودک را مختل کند. در هر مقطع زمانی می‌توانید کودک خود را ارزیابی کنید.
آرامش دادن به کودک ODD
ممکن است در مورد همه چیزهایی مطالعه کرده باشید. اما چگونه می‌توانید به کودک مبتلا ODD آرامش بدهید؟ داشتن یک کودک مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه می‌تواند اعصاب شما را بهم بریزد. اما با یافتن فرصت‌‌هایی برای توجه مثبت می‌توانید به کودک خود کمک کنید. حتی اگر بعضی اوقات به عواقب منفی احتیاج داشته باشد، توجه مثبت اغلب موثرتر است. به نظر می‌رسد پرهیز از تنبیه شدید و تمرکز بر رفتارهای کودک نیز مفید است. برنامه‌‌های ذکر شده در بالا مثال‌های زیادی برای کار با کودک مبتلا به ODD ارائه می‌دهد.
گزینههای درمان ODD
همانطور که در بالا ذکر شد، اغلب درمان‌هابرای کودکان مبتلا به ODD بسیار موثر بوده و ممکن است از پیشرفت بیماری به سمت اختلال شخصیت ضد اجتماعی جلوگیری کند.
گزینههای مفید برای کودکان مبتلا به ODD شامل موارد زیر است:
- آموزش مهارتهای حل مسئله شناختی
- خانواده درمانی
- داروها
- آموزش مدیریت والدین
- برنامه‌‌های مدرسه محور
- برنامه‌‌های مهارتهای اجتماعی
توجه داشته باشید، هیچ داروی خاصی برای ODD توصیه نشده است. و فقط نباید از داروها برای درمان این بیماری استفاده شود. داروها ممکن است برای کنترل برخی از رفتارها یا برای همزیستی شرایط بهداشت روان مفید باشند.
زندگی با یک کودک مبتلا به ODD
زندگی با یک کودک مبتلا به ODD می‌تواند شما را ناامید کند. اما در این‌جا چند نکته وجود دارد که به والدین دیگر کمک کرده است تا از پس چالش‌‌های روزمره زندگی با کودک مبتلا به ODD برآیند.
- از درگیری‌‌های فیزیکی پرهیز کنید.
- شاید بهتر باشد از رفتارهای جزئی چشم پوشی کنید.
- سعی کنید که مشکلات اصلی را کنترل کنید.
- قوانین دقیق خانگی وضع کنید.
- به کودک خود وقت کافی برای بازی‌‌های تخیلی بدهید.
- تعداد سوالاتی را که از فرزندتان می‌پرسید محدود کنید.
- عواقب هر کاری را را گوشزد کنید. و توجه داشته باشید که عواقب آن با مجازات برابر نیست.
- کودک خود را اغلب تشویق کنید.
- اغلب بازخورد مثبت خود را ارائه دهید. حتی اگر کودک شما در مورد یک مسئله جزئی پاسخ مثبت دهد. تقویت رفتار با توجه مثبت ممکن است از میزان توجه منفی رفتار آنها بکاهد.
- “پیاده روی کنید” رفتارهای مثبتی را برای مشاهده فرزندان خود برنامه ریزی کنید.
دریافت راهنمایی حرفه ای
حتی اگر تمام نکات بالا را به عنوان والدین کودک مبتلا به ODD رعایت کنید. باز هم احساس سردرگمی می‌کنید. فکر کنید که چه زمانی باید برای مشکلات رفتاری کودک خود باید از دیگران کمک بگیرید.
اگر هنگام استفاده از استراتژی‌‌های انضباطی، مشکلات رفتاری کودک شما تغییر نمی‌کند. اگر رفتار او در مدرسه یا زندگی اجتماعی او تداخل ایجاد می‌کند. یا اگر رفتار او مناسب سن نیست، زمان آن است که به دنبال کمک باشید.
با یک دکتر متخصص اطفال یا یک روانپزشک اطفال صحبت کنید و از آن‌هابرای درمان کودک خود مشاوره بگیرید، همانطور که گفته شد، درمان می‌تواند کمک زیادی به کاهش احتمال، ادامه رفتارهای کودک شما کند.
