افرادی که دلبستگی مضطرب دارند اغلب دلبسته شریک زندگی خود هستند. آن‌ها همچنین ممکن است حسادت و مالکیت داشته باشند. این افراد ممکن است احساس کنند که نیاز دارند دائماً با شریک زندگی خود در تماس باشند، حتی زمانی که شریک زندگیشان نمی‌خواهد با آن‌ها صحبت کند. اگر شریکی با این سبک دلبستگی دارید، یا اگر خودتان از این نوع پیوند رابطه رنج می‌برید، می‌خواهید محرک دلبستگی مضطرب را بدانید با ما همراه باشید تا درباره تئوری دلبستگی، نحوه برخورد با دلبستگی مضطرب و محرک‌ها بیشتر بدانید. صرف نظر از اینکه فردی مضطرب هستید یا نه، روابط بزرگسالان باید تحت نظر باشد.

محرک دلبستگی مضطرب چیست و چگونه بر شما تأثیر می‌گذارد؟

به بیان ساده، تئوری دلبستگی ارزیابی می‌کند که چگونه رابطه ما با والدین یا مراقبان اصلی ما بر روابط بزرگسالان ما، مهمتر از همه، روابط عاشقانه ما تأثیر می‌گذارد.

بر اساس این نظریه، افراد سبک دلبستگی مختلفی دارند که به در دسترس بودن و پاسخگویی مراقبین در دوران کودکیشان بستگی دارد. هنگامی که والدین به نیازهای کودک خود به طور متناقض پاسخ می‌دهند، می‌تواند باعث سردرگمی و استرس کودک شود. این نوع دلبستگی منجر به سبک‌های دلبستگی مضطرب می‌شود.

این می تواند افراد دلبسته مضطرب را به هم بچسباند، و آن‌ها اغلب نیاز دارند به فردی که به او وابسته هستند نزدیک باشند، حتی اگر آن شخص نمی‌خواهد آن‌ها در کنار او باشند. این به طور عمیق توسط جان بولبی بررسی شده است.

انواع مختلفی از محرک دلبستگی مضطرب وجود دارد. هر چیزی که باعث شود فرد احساس کند نادیده گرفته می‌شود یا باعث ناراحتی عزیزانش می‌شود، می‌تواند محرک دلبستگی مضطرب باشد.

16 مثال از محرک دلبستگی مضطرب

در ادامه چند محرک دلبستگی مضطرب آورده شده است:

ترس از رها شدن

سبک دلبستگی مضطرب با نیاز به صمیمیت، وابستگی و ترس از رها شدن همراه است. این سبک دلبستگی می‌تواند منجر به عدم دسترسی عاطفی در روابط شود.

شریک مضطرب ممکن است اغلب احساس کند که بیش از آنچه که طرف مقابل مایل است یا قادر به دادن آن است نیاز دارد. این می‌تواند منجر به چرخه‌ای از اضطراب عاطفی در رابطه شود.

فرد برای اعتماد به دیگران مشکل دارد و تمایل دارد به آنها بچسبد. آن‌ها اغلب نسبت به انتقاد بسیار حساس هستند و اعتماد به نفس پایینی دارند. آن‌ها همچنین بسیار به طرف مقابل وابسته هستند و حتی ممکن است احساس کنند نیاز به مراقبت دارند.

نادیده گرفتن

افراد مضطرب به احتمال زیاد بیش از حد هوشیار هستند، که می‌تواند منجر به مشکلات زیادی در روابط شود. آنها تمایل دارند که چسبیده و نیازمند باشند و ممکن است همیشه به این اطمینان نیاز داشته باشند که دوستشان دارند.

اگر با کسی رابطه دارید که سبک دلبستگی مضطرب دارد، مهم است که او را نادیده نگیرید. آن‌ها نمی‌توانند به اضطرابشان را کنترل کنند و برای گذراندن زندگی روزانه خود به حمایت شما نیاز دارند.

سیستم عصبی پارتنر شما توسط فرزند درونی او تنظیم می‌شود و وقتی شما آن‌ها را نادیده می‌گیرید، حساسیت و احساس امنیت او به شدت افزایش می‌یابد. این به دلیل اضطراب دلبستگی آن‌ها، تمرکز بر نیازهای والدینشان، و عمدتاً والدین ناسازگار است.

عصبانیت

زمانی که افراد احساس ناامنی می‌کنند یا به نحوی در معرض تهدید هستند، غیر معمول نیست که عصبانی شوند. وقتی احساس می‌کنیم نیازهایمان برآورده نمی شود، می‌توانیم حالت تدافعی بگیریم و عصبانی شویم.

هنگامی که افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب با این احساسات مواجه می‌شوند، احتمال بیشتری دارد که اضطراب را تجربه کنند. این به این دلیل است که افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب نگران فردی هستند که به او دلبستگی دارند.

آن‌ها نسبت به افراد سبک دلبستگی ایمن در مورد رابطه حساس‌تر هستند. آن‌ها همچنین نگران طرد شدن هستند و همیشه فکر می‌کنند پارتنرشان در صورت گفتن یا انجام کاری اشتباه، آنها را ترک کند.

درمان بی صدا

درمان خاموش نوعی سوء استفاده عاطفی است. این یکی از رایج‌ترین اشکال سوء استفاده کلامی است و اغلب باعث ایجاد اضطراب در افرادی با سبک دلبستگی مضطرب می‌شود. افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند، اغلب در مورد احساسات شریک خود نسبت به خود، احساس ناامنی می کنند. زیرا نگران این هستند که شریک زندگی آن‌ها هر لحظه آنها را ترک کند.

آن‌ها همچنین وقتی نمی‌توانند به طور منظم با شریک زندگی خود تماس بگیرند یا با او صحبت کنند بسیار عصبی می‌شوند زیرا می‌ترسند اتفاق بدی رخ داده باشد یا اینکه شریک زندگی آنها دیگر به آن‌ها اهمیت نمی‌دهد.

نادیده گرفتن

افراد با سبک دلبستگی مضطرب، نیاز دارند که از سوی دیگران تاییدی مبنی بر دوست داشتنی بودن دریافت کنند. آن‌ها می‌خواهند دیگران به آن‌ها اهمیت دهند. کودک مبتلا به این نوع دلبستگی به دلیل ترس از رها شدن نیاز به توجه بیشتر والدین خود دارد.

وقتی نسبت به یک فرد مضطرب بی‌اعتنا هستید، آن‌ها واکنش تند را نشان می‌دهند. این اعمال باعث می‌شود که حس دلبستگی مضطرب که در کودکی تجربه کردند، تقویت شود.

 روشن و خاموش

احساسات خاموش و روشن، محرک دلبستگی مضطرب است، زیرا باعث می‌شود افراد نسبت به رابطه خود با شریک زندگی یا حتی خودشان احساس ناامنی کنند.

احساسات با این نوع سبک دلبستگی روشن و خاموش می‌شوند. فرد ممکن است زمانی که شریک زندگی‌اش در کنار او نیست، احساس غم، خشم و یا اضطراب داشته باشد، اما وقتی شریک زندگی‌اش برمی‌گردد، احساس شادی، خوشحالی و اطمینان می‌کند.

فردی با نوع دلبستگی مضطرب نمی‌داند وقتی شریک زندگی‌اش در اطرافش نیست چه کاری انجام دهد زیرا نمی‌داند در مورد او چه احساسی داشته باشد.

رد کردن

افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند معمولاً نسبت به طرد شدن و رها شدن بسیار حساس هستند. به عبارت دیگر، وقتی کسی آنها را رد می‌کند یا آنها را تنها می‌گذارد، بیشتر احساس آسیب می‌کنند. آن‌ها همچنین نگران طرد شدن توسط دیگران هستند و ممکن است زمانی که در مجاورت شخصی که به او وابسته هستند قرار دارند، دچار اضطراب شوند.

 انتظارات بیش از حد

سبک دلبستگی مضطرب اغلب با ترس از طرد شدن ایجاد می‌شوند. آنها معتقدند که اگر به آنچه می‌خواهند نرسند، رها یا طرد خواهند شد. این افراد معمولاً به اندازه دیگران به خود و توانایی‌هایشان  اطمینان ندارند.

این وابستگی ناشی از ترس غیرمنطقی از طرد شدن یا رها شدن آن‌ها توسط عزیزانشان است که باعث می شود دائماً به دنبال دریافت اطمینان و تایید از کسانی باشند که از آنها مراقبت می‌کنند.

احساسات

احساسات نقش مهمی در زندگی ما دارند. آن‌ها می توانند بر خلق و خوی ما تأثیر بگذارند، بر اعمال ما تأثیر بگذارند و حتی منجر به اضطراب شوند.

همه ما از این واقعیت آگاه هستیم که احساسات توسط رویدادها و تجربیات مختلف در زندگی ما ایجاد می‌شود، اما همه نمی‌دانند که بین سبک های دلبستگی و احساسات ارتباط وجود دارد. سبک دلبستگی مضطرب به افرادی اطلاق می‌شود که در اعتماد به شریک زندگی یا مراقب خود مشکل دارند. آن‌ها اغلب در مورد اینکه آیا شریک زندگیشان آن‌ها را ترک خواهد کرد یا نه احساس ناامنی می‌کنند.

مشغله‌های فکری

دلبستگی مضطرب به عنوان یک الگوی طولانی مدت از اضطراب، نگرانی و ترس از رها شدن در روابط نزدیک تعریف شده است.

افرادی که دلبستگی مضطرب دارند، درگیر مکان و افکار پارتنرشان هستند و اغلب می‌ترسند که شریک زندگی‌شان برنگردد یا ممکن است خیانت کند.

آنها در اعتماد کردن به شریک زندگی خود مشکل دارند و وقتی از هم جدا هستند احساس ناراحتی می‌کنند. به همین دلیل است که یک محرک دلبستگی مضطرب مشغله کاری است، زیرا این افراد خواهان توجه بی‌دریغ شریک زندگی خود هستند.

افراد جدید

سبک دلبستگی مضطرب نوعی دلبستگی ناایمن است که در آن فرد از طرد شدن و رها شدن می ترسد.

افراد جدیدی که ملاقات می کنیم می‌توانند محرکی برای سبک دلبستگی مضطرب باشند زیرا باعث می‌شود احساس آسیب پذیری کنند. شریک زندگی آنها درگیر یک فرد جدید است و به آن‌ها توجه نمی‌کند.

افرادی که این نوع وابستگی دارند معمولاً تمایل زیادی به نزدیک شدن به شریک زندگی خود دارند، اما همچنین می‌ترسند که آن شخص او را ترک کند.

مشغول بودن

سبک دلبستگی مضطرب با نیاز به ارتباط مداوم با فردی که به او وابسته هستید مشخص می‌شود. این رفتار ناشی از ترس از رها شدن و جدایی است.

رایج‌ترین محرک‌ دلبستگی مضطرب مشغول بودن، احساس تنهایی یا عدم گذراندن زمان کافی با هم شود. وقتی این محرک‌ها فعال می‌شوند، متوجه تغییر مشخصی در روابط خود و نحوه رفتارشان با دیگران می‌شوید که اغلب منجر به درگیری می‌شود. گاهی اوقات این تعارض می‌تواند منجر به قطع رابطه شود که می‌تواند ناراحت کننده باشد.

عدم تماس

عدم برقراری تماس محرک دلبستگی مضطرب است، زیرا باعث ایجاد احساس اضطراب و ترس می شود که ممکن است فرد دیگر تمایلی به ارتباط با او نداشته باشد.

یک مطالعه نشان داده است که افراد دارای سبک های دلبستگی ناایمن (دوسوگرا و اجتنابی) احتمال بیشتری دارد که پس از یک دوره عدم تماس احساس اضطراب کنند. این به این دلیل است که آن‌ها مطمئن نیستند که آیا طرف مقابل هنوز به آنها علاقه دارد یا خیر.

ناهماهنگی

ناهماهنگی در یک رابطه محرک کلیدی برای سبک دلبستگی مضطرب است. افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب نه تنها نسبت به ناهماهنگی حساس‌ترند، بلکه احتمال اینکه خودشان نیز ناسازگار باشند نیز بیشتر است.

نیاز به ثبات یک نیاز فطری انسان است که همه ما آن را داریم. این چیزی است که به ما احساس امنیت و آرامش می‌دهد و به ما کمک می‌کند به دیگران اعتماد کنیم.

اما زمانی که در روابطمان ثبات نداشته باشیم، می‌تواند برای سلامت روانی ما واقعاً مشکل باشد و این می‌تواند به سبک‌های دلبستگی مضطرب منجر شود.

 بلاتکلیفی

بلاتکلیفی نوعی رفتار است که می‌تواند باعث ایجاد یک سبک دلبستگی مضطرب در افرادی شود که آن را دارند. این افراد تمایل به نگرانی و احساس ناامنی در مورد احساسات و تعهد شریک زندگی خود نسبت به خود را دارند.

آن‌ها اغلب فکر می‌کنند که برای شریک زندگی خود کافی نیستند و شک دارند که آیا شریک زندگی آنها را به همان اندازه که آن‌ها دوست دارند دوست دارند یا خیر.

درک و برخورد با سبک دلبستگی مضطرب

سبک دلبستگی مضطرب نوعی از سبک دلبستگی است که با میل شدید به صمیمیت و وابستگی مشخص می‌شود. افراد دارای این سبک دلبستگی اغلب درگیر روابط خود هستند و تمایل دارند در مورد در دسترس بودن شریک زندگیشان نگران باشند.

برخی از افراد بیشتر از دیگران بیشتر مستعد اضطراب هستند، اما ممکن است به دلیل برخی رویدادها یا موقعیت‌های زندگی نیز ایجاد شود. مهم است که به یاد داشته باشید که اضطراب یک ویژگی شخصیتی یا یک بیماری نیست. این فقط یک واکنش طبیعی انسان به موقعیت‌های استرس‌زا است.

افرادی که دارای سبک دلبستگی مضطرب هستند بیشتر در روابط خود چسبنده، حسود و کنترل کننده هستند. آن‌ها همچنین تمایل به نگرانی در مورد آینده رابطه دارند و در مورد آن احساس ناامنی می‌کنند.

این افراد اغلب بسیار چسبنده هستند و ترس از رها شدن دارند. آن‌ها همچنین ممکن است احساس کنند که باید دائماً با شریک زندگی خود در تماس باشند، که می‌تواند منجر به بررسی مداوم آنها شود.

توجه به این نکته مهم است که دلبستگی مضطرب همیشه ناسالم نیست، زیرا می‌تواند نشانه فردی باشد که نمی‌خواهد عزیز خود را از دست بدهد. با این حال، این الگوهای دلبستگی همیشه سالم نیستند، به خصوص که عموماً بر افکار منفی متمرکز هستند.

سبک دلبستگی مضطرب در مقابل ایمن

سبک دلبستگی اضطرابی یک اصطلاح روانشناختی است که اولین بار در دهه 1980 معرفی شد. به افرادی اطلاق می‌شود که دیدگاه منفی نسبت به خود و دیگران دارند. دلبستگی مضطرب یکی از سبک‌های دلبستگی ناایمن است.

آنها از رها شدن می‌ترسند و به دیگران اعتماد ندارند. بچه‌هایی که این نوع دلبستگی دارند، وقتی از مراقب خود دور هستند، احساس ناراحتی می‌کنند و اضطراب جدایی را تجربه می‌کنند. افراد دارای این سبک دلبستگی اغلب درگیر روابط خود هستند و تمایل دارند در مورد در دسترس بودن شریک زندگی خود نگران باشند.

از سوی دیگر، سبک دلبستگی ایمن زمانی است که افراد دیدگاه مثبتی نسبت به خود و دیگران داشته باشند. آنها به دیگران اعتماد دارند و کمتر در مورد رها شدن احساس اضطراب می‌کنند.

چگونه چرخه دلبستگی مضطرب را بشکنید؟

یکی از راه‌های شکستن این چرخه، تمرین شفقت به خود است. این به این معنی است که وقتی همه چیز خوب پیش نمی‌رود، با خودتان مهربان‌تر باشید و خودتان را به خاطر اشتباهات سرزنش نکنید.

همچنین به این معنی است که تشخیص دهید هرکسی مشکلات خاص خود را دارد و اگر شریک زندگی شما کامل نباشد یا تمام مشکلات شما در زندگی عشقی‌تان برطرف نشود، اشکالی ندارد.

چرخه دلبستگی مضطرب یکی از احساسات و افکاری است که در آن به کسی وابسته می‌شوید، احساس می‌کنید به او نیاز دارید که در کنار شما باشد، و زمانی که او کنار شماست، احساس اضطراب دارید که از پیش شما برود.

یکی از دشوارترین کارها به عنوان یک انسان، شکستن چرخه دلبستگی مضطرب است. روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان برای شکستن این چرخه استفاده کرد، و مهم است که پیدا کنید کدام یک برای شما مناسب‌تر است.

اولین قدم این است که آگاه باشید که با دلبستگی مضطرب مشکل دارید. شما باید علائم، رفتارها و علائم آن و همچنین محرک‌هایی را که این احساس را در شما ایجاد می‌کنند، درک کنید. هنگامی که می‌دانید محرک‌های شما چیست، می‌توانید یک به یک روی آن‌ها کار کنید.

به عنوان مثال، اگر محرک شما در یک رابطه متعهدانه است، می توانید با قرار گذاشتن با افراد مختلف روی آن کار کنید، اما فعلاً در مورد کسی جدی نشوید.

چگونه می‌توانید به فردی با دلبستگی مضطرب کمک کنید؟

برای افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند، مهم است که یاد بگیرند چگونه احساسات خود را مدیریت کنند تا تحت تأثیر آن‌ها قرار نگیرند. همچنین برای آنها مهم است که یاد بگیرند چگونه احساسات خود را به شیوه‌ای سالم بیان کنند و همچنین چگونه آنچه را که نیاز دارند از دیگران بخواهند.

اولین قدم این است که سعی کنید سبک دلبستگی آن‌ها را شناسایی کنید. تعیین سبک دلبستگی اجتنابی یک فرد تا زمانی که دلیل آن را متوجه نشوید، دشوار است. دلیل آن می‌تواند یک رابطه عاشقانه آسیب‌زا در گذشته، نادیده گرفتن نیازهای عاطفی‌شان یا موقعیت فعلی باشد که آن‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

گام دوم کمک به آن‌ها برای ایجاد احساس ایمنی است. این را می‌توان با کمک به آن‌ها برای یافتن راه‌هایی برای احساس امنیت در لحظه حال و تلاش برای احساس امنیت در آینده انجام داد.

سوم، به آنها بیاموزید که چگونه احساسات خود را تنظیم کرده و اضطراب را از طریق تمرینات تنفسی و سایر مکانیسم‌های مقابله‌ای کاهش دهند.

چه چیزهایی می توانند باعث دلبستگی مضطرب شوند؟

دلبستگی مضطرب می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. یکی از دلایل آن والدین یا مراقب‌های هستند که از آنها غفلت می‌کنند، سوء استفاده می‌کنند یا ناسازگار هستند. دلیل دیگر آن این  که کودک برای مدت طولانی از والدین خود جدا شده باشد.

دلیل این دلبستگی معمولا به دوران کودکی برمی‌گردد زمانی که کودک همیشه نگران بود که آیا والدینش دوستش دارند یا نه.

این جدایی ممکن است به دلیل طلاق، مرگ، سایر مشکلات خانوادگی و غیره باشد و به این دلیل که همیشه در کنار والدین خود نیستند، احساس می‌کنند مورد بی مهری و بی ارزشی هستند.

دلبستگی مضطرب نوعی دلبستگی است که زمانی رخ می‌دهد که کودک احساس کند نمی‌تواند برای رفع نیازهای خود به مراقب خود تکیه کند. کودک ممکن است نگران رها شدن باشد و نتواند برای آرامش به مراقب خود تکیه کند.

برخی از چیزهایی که می توانند باعث دلبستگی مضطرب شوند عبارتند از:

  • والدینی که خلق و خوی غیرقابل پیش بینی دارند یا بدرفتار هستند.
  • مراقبی که قادر به ارائه مراقبت‌های کافی مانند غذا یا سرپناه برای کودک نیست.
  • والدینی که به نظر می‌رسد علاقه‌ای به گذراندن وقت با کودک ندارند.
  • یک مراقب غیرقابل اعتماد، مانند کسی که بدون هشدار آن را ترک می‌کند یا کسی که در صورت نیاز نمی توان با او تماس گرفت.

سخن آخر

دلبستگی مضطرب نوعی دلبستگی است که با ترس از طرد شدن و رها شدن مشخص می‌شود. اغلب در افرادی دیده می‌شود که دوران کودکی غفلت آمیز یا بدرفتاری را تجربه کرده‌اند. آن‌ها در ایجاد روابط سالم مشکل دارند و در مکان‌هایی که برای سلامت روانشان خوب نیست به دنبال تایید هستند. امیدوارم این مقاله به شما در درک محرک دلبستگی مضطرب کمک کرده باشد. همچنین، امیدوارم سعی نکنید از آن اجتناب کنید، بلکه به ترس خود از رها شدن رسیدگی کنید.